[zaloguj się]

DZIERŻEĆ (1174) vb impf

dzierżeć (384), dzierżeci (1), dzierżyć (1), dzierżać (1), dzierżec a. dzierżyć (534), dzierżeć a. dzierżać (253); dzierżeć : dzirżeć HistJóz (1 : 1); dzierżeć : dzierżyć ZapWar (9 : 1; 1526 nr 2337); dzierżeć : dzierżeci: dzierżać LibLeg (20 : 1 8/133v : 1; 11/168).

dzier- (259), dziér- (3); dzier- : dziér- Strum (3 : 3); -eć (46), -éć (29); -eć OpecŻyw (2), MurzNT, SienLek; -éć MurzOrt, Strum (2), KochProp; -eć : -éć SarnStat (42 : 25). W formach praet, plusq, fut i con dzierżåł (w tym 3 r. błędne znakowanie), dzierżał- (w tym 3 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf dzierżeć, dzierżać, dzierżeci
indicativus
praes
sg pl
1 dzierżę dzierżymy, dzierżemy, dzierżém
2 dzierżysz dzierżycie
3 dzierży dzierżą
praet
sg pl
1 m dzierżåł(e)m, -m, -em dzierżåł m pers my dzierż(e)li
2 m dzierżåł(e)ś, -eś, -ś dzierżåł m pers
3 m dzierżåł, jest dzierż(a)ł m pers dzierżeli, dzierżyli
f dzierżała m an
n dzierżało subst dzierżały, dzierżali
plusq
sg
3 m był dzierżåł
fut
sg pl
1 m będę dzierżåł m pers będziemy dzierżeć, dzierżeć będziemy
2 m będziesz dzierżåł, dzierżeć będziesz m pers będziecie dzierżeć
3 m będzie dzierżåł, będzie dzierżeć, dzierżeć będzie m pers będą dzierżeć, dzierżeć będą
f będzie dzierżała m an
imperativus
sg pl
1 dzierżymy
2 dzierż dzierżcie, dzierżycie
3 niech(aj) dzierży niech dzierżą
conditionalis
sg pl
1 m bych dzierżåł m pers by(s)my dzierżeli, bychmy dzierż(e)li
2 m byś dzierżåł m pers byście dzierż(e)li
3 m by dzierżåł m pers by dzierżeli
f by dzierżała m an
n subst by dzierżały
con praet
pl
3 m pers by byli dzierż(e)li
impersonalis
praet dzierżåno
con by dzierżåno
participia
part praes act dzierżąc, dzierżęcy
part praet act dzierżåwszy

inf dzierżeć (263), dzierżać (1), dzierżeci (1); dzierżeć : dzierżać : dzierżeci LibLeg (16 : 1 : 1).praes 1 sg dzierżę (71).2 sg dzierżysz (35).3 sg dzierży (188).1 pl dzierżymy (14), dzierżemy (9), dzierżém (1) KochPieś; -ymy KromRozm I (2), KromRozm II, KromRozm III (3), OrzQuin, RejPos (2), RejZwierc (4), WisznTr; -emy ZapWar (2), RejRozpr, HistAl, Diar (2), BielKron, SarnStat (2); ~ -emy (2), -(e)my (7).2 pl dzierżycie (6).3 pl dzierżą (128) [w tym: -u (1) LibLeg].praet 1 sg m dzierżåł(e)m, -m, -em dzierżåł (8).2 sg m dzierżåł(e)ś, -eś, -ś dzierżåł (4).3 sg m dzierżåł (129), jest dzierż(a)ł (1) LibMal 1553/176.f dzierżała (11). n dzierżało (2).1 pl m pers my dzierż(e)li (1).3 pl m pers dzierżeli (65), dzierżyli (1); -eli : -yli ZapWar (1 : 1); -eli (9), -(e)li (55).subst dzierżały (2) Mącz, SarnStat, dzierżali (1) OpecŻyw.plusq 3 sg m był dzierżåł (1) GliczKsiąż.fut 1 sg m będę dzierżåł (4).2 sg m będziesz dzierżåł (6) RejWiz, RejPos (5), dzierżeć będziesz (1) ActReg.3 sg m będzie dzierżåł (17), będzie dzierżeć (1) BielKron, dzierżeć będzie (1) LibLeg.f będzie dzierżała (1).1 pl m pers będziemy dzierżeć (4), dzierżeć będziemy (1); będziemy dzierżeć LibLeg; będziemy dzierżeć : dzierżeć będziemy SarnStat (3 : 1).2 pl m pers będziecie dzierżeć (2).3 pl m pers będą dzierżeć (6), dzierżeć będą (1); będą dzierżeć SarnUzn; będą dzierżeć : dzierżeć będą SarnStat (5 : 1).imp 2 sg dzierż (26); -é- (1) Strum, -e- (5) OrzQuin (2), SienLek, CiekPotr, GosłCast, -(e)- (20).3 sg niech(aj) dzierży (4).1 pl dzierżymy (4).2 pl dzierżcie (6), dzierżycie (2); dzierżcie OpecŻyw, OrzQuin, RejAp, GosłCast (2); dzierżycie LibLeg; dzierżcie : dzierżycie KromRozm II (1 : 1).3 pl niech dzierżą (4).con 1 sg m bych dzierżåł (6).2 sg m byś dzierżåł (3).3 sg m by dzierżåł (39).f by dzierżała (1).1 pl m pers by(s)my dzierżeli (2) OpecŻyw, SarnStat, bychmy dzierż(e)li (1) RejPos.2 pl m pers byście dzierż(e)li (1).3 pl m pers by dzierżeli (31); -eli (5) OpecŻyw, OpecŻywSandR, SarnStat (3), -éli (1) Strum, -(e)li (25).subst by dzierżały (1).con praet 3 pl m pers by byli dzierż(e)li (1).impers praet dzierżåno (10) [cf też DZIERŻAN N sg n].con by dzierżåno (2).part praes act dzierżąc (43) [w tym: Leop 2.Cor 6/10 może w funkcji N pl od DZIERŻĄCY], dzierżęcy (1) SienLek 84.part praet act dzierżåwszy (1).

stp, Cn notuje, Linde XVIXVIII w.

Znaczenia
1. Ująwszy coś (rękoma, zębami, szponami) trzymać; tenere Mącz, Cn; amplexari, amplecti Mącz; manu praetendere Cn (114): Owaćiem wąż rozgę vrwał/ W zębiech dzierżąc lwowi dawał BierEz M; BielKron 86v, 323; Amplecti aliquid, Vyąć nieco/ álbo/ dzierżeć. Mącz 8a, 359d, 446a.

dzierżeć co (57), kogo (9): BierEz D4v; OpecŻyw 90v, 111, 156v; HistJóz A4; TarDuch B8; FalZioł IV 9a; RejJóz 38; RejKup v2; KromRozm II m3v; LubPs R4, hhv; RejWiz 26, 26v, 166, 166v, 167; Ieden drugiego dzierżąc/ z gory ſie wieſzáli. RejFig Cc5, Cc3v, Cc8v; RejZwierz 8, 113v, 114 [2 r,], 114v, 116 (9); BibRadz Ezech 30/21; OrzRozm Ov; Gdy ią vchwycił zá włoſy/ [...] tákże ią długo dzyerżał BielKron 21v; Pothym Rycerz ieden Sceptrum dzierżąć [!] Arcybiſkupowi podał/ á on go záś Krolowi w práwą rękę dał/ á Potym iábłko w lewą rękę BielKron 329v 54, 96, 142v, 329v, 330 (13); RejAp 89v; RejPos 28v, 158, [236]; RejZwierc 53, 246v; BielSpr 2, 5v [2 r.]; StryjWjaz C2; NiemObr 153; Mdleię: o Woytowicze odrátuy, á dzierz mię CiekPotr 82; GosłCast 24 [2 r.]. Cf dzierżeć co komu, »miecz dzierżeć«.

dzierżeć co komu (8): Cżterzey mu ręcżnik dzyerżą RejWiz 11v; BielKron 156, 329v; áż mu dwá kápłani ręce dzierżeli ku gorze RejZwierc 264v, 69v, 159v, 226v; NiemObr 168.

dzierżeć za co (5): ktore [bliźnięta] ſye w żywoćye mátki kołátáły/ á rodząc ſye yedno drugye zá nogę dźyerżáło? KromRozm II m3v; á gdy go Lew chciał pożrzeć/ wetknął mu rękę w gębę/ dzyerżał zá ięzyk ták długo áż Lwá vmorzył. BielKron 125v; RejPos [236]; RejZwierc 246v; BielSpr 74.

Zwroty: peryfr. »miecz dzierżeć w prawicy swojej« = wojować (1): ſłuſznieyſzym ia w ſwym wieku miecż dzierżeć w práwicy ſwey/ niż Sceptrum/ [...] day nam [panie] nieprzyiaćielá ſwego pod kthorym kroleſtwá mocą dobędziem BielKron 242v.

»dzierżeć w ręku, w ręce, w rękach, w prawicy, na ręce (rękach), rękoma, zrącz« [szyk zmienny] (15 : 9 : 2 : 1 : 3 : 1 : 1): BierEz D4v; OpecŻyw 90v; y dzýerżałem kubek Faraonow wręku moich HistJóz A4, Dv; TarDuch B8; FalZioł IV 9a; A iam zrącz dzierżał kufflik RejJóz I8; Dzyerży w ręce kielich winá LubPs R4, hhv; RejWiz 26, 26v, 166, 167; RejZwierz 114, 114v, 118; Báłwáni z śćiągnionemi rękámi ſtali/ dźierżąc ná rękách złotá y drogiego kámienia wiele OrzRozm Ov; BielKron 30, 50, 53v, 66v 96v, 435; Bo tácy ludzie/ iáko y ći czo krádną/ w rękach dzierżą á przedſię ſie przą. SarnUzn H3; RejAp 89v; RejPos 28v, 158; RejZwierc 53; BielSpr 5v [2 r.]; NiemObr 153. Cf »miecz dzierżeć«.

W przen (37):

dzierżeć co (30), kogo (6): RejPs 110v; LibLeg 11/56; Wytráććie oſiewácżá z Bábilonu/ y tego ktory więc dzierży [et tenentem] ſierp cżáſu żniwá Leop Ier 50/16; BibRadz Ps 74/9, Is 41/13; OrzRozm Ev [2 r.], P4v; Abowiem dzierży kſięgi otworzone oddárſzy od nich onych możnych ſiedḿ piecżęći RejAp BB2, 25, 39, 142, 156v (21); RejPos A3, 74, 146v; RejZwierc 99; WisznTr 25; KochWr 25. Cf dzierżeć co komu, »w garści dzierżeć«.

dzierżeć co komu (1): á iáko wam wiernym dzierży othworzone kſięgi woley ſwey á roſkazánia ſwiętego ſwego. RejAp 86v.

Zwroty:»dzierżeć za gardło« = mieć w swej mocy (1): gdyżechmy z nim byli w tych bitwach iego á w tych zwycięſtwach iego/ á dzyerzymy zá gárdłá poſpołu/ z nim ty ſprzećiwniki ſwoie. RejPos 109v.

»w garści dzierżeć« = mieć, posiadać (1): Vboſtwo zá nic ważymy/ Poki co w gárśći dzierżymy. WisznTr 25.

»dzierżeć w ręku, w ręce, na rękach« [szyk zmienny] (17 : 4 : 1): Abowyem on dzierży w ręku ſwoich/ nápoy ſlodki zgorzkoſćią zmieſſány RejPs 110v; LibLeg 11/56; BibRadz Ps 74/9; tu ſłyſzyſz iáko Pan wierne ſwe ſprawce mocno dzierży w oney żadną mocą nie zgwałconey ręce ſwoiey. RejAp 17, BB, 12, [13], [13]v [2 r.], Ee3v (15); Izali tho nie ieſt ná woli iego/ obroćić on káwálec gliny/ kthory dzierży w ręku ſwoich/ ná co chce? RejPos 74, A3, 146v; RejZwierc 99.

2. Umieściwszy przedmiot w jakimś położeniu (pozycji, sytuacji, miejscu), pozostawiać go w tym położeniu, unieruchamiać, hamować, podtrzymywać, chować; także utrzymywać, zachowywać kogoś w jakimś stanie (99): á namazować mieſtcze/ theż boleſci zębow z ocztem vwarzony á tim płokać y dzierżeć na zębiech FalZioł I 61c, III 42b, V 86; Lingo, Liżę też w vściech dzierżę áż ſie rozeydźie. Mącz [194]b; SienLek 84; Strum C4, P4; GrabowSet R2v.

dzierżeć co (33), kogo (1): OpecŻyw 114v; Też gdy by macicza zeſzła na doł/ gwozdziki dzierżeć w noſie FalZioł I 60c, II 19a, III 30d, IV 36, V 77, 91 (11), BielŻyw 81; To ſie przidawa tilko boiaznim zwierzętom, ktore dla ſtrachu dzierżą ocży odtworzone poki mogą GlabGad L2v; RejKup r3, t4v; RejWiz 26; RejFig Bb4v; Ten vcżyniwſzy niſką pokłonę/ dzierżał rękę práwą ná pierſiách BielKron 331v, 31v, 329v, 464v; Mącz 99b, 453a; SienLek 76, 121v; RejZwierc 56v, 125; BielSpr 42v; A téż póki raz Ruśin Staw do Spuſtu dźierży/ tedy go v nas do tego czáſu dwá razy ſpuśći. Strum K4v, B2v. Cf dzierżeć co komu, Zwroty.

dzierżeć co komu (1): wſzakże ná to baczność miey/ byś mu [koniowi] głowę ku pierśiam dźierżał SienLek 191.

Zwroty. »[kogo] na probie dzierżeć« = próbować, doświadczać kogo (1): Tákże go thu ná ſwiecie [Bóg człowieka] by ná probye dzyerży RejWiz 116v.

peryfr. »ku portu sztyr dzierżeć« = zmierzać we właściwym kierunku (1): [Panowie a Bracia] ná lewo ku Niemcom nieuchodźćie/ wiátrów zachodnych ſye bóyćie/ Polſkimi pływayćie/ ku portu ſztyr dźierżćie/ oręża ná Ráytáry dobywayćie OrzQuin A3v.

W przen [co (44), kogo (3)] (47): Dáy mi ſmyſly moie/ ku ſlużbie twé vſtawicżnie ięté dzierżetz OpecŻyw 107; LubPs B6; RejZwierz 136; Humeris Rempub[licae]. sustinere. Być ná wielki pomocy Rzeczypoſpolitey/ ná ſobie yą dzierżeć. Mącz 448b; Chwalą Leonidę ſwégo Grékowie/ który tylko ze trzemi ſty ludźi dźierżąc ná ſobie wſzytki Perſyánſkié Woyſká/ Xerxá Królá/ w ćiáſnych Termopilách/ táko vpominał drużynę miłą ſwoię OrzQuin R2v, R2, R2v; RejAp 32; StryjKron 26; GórnTroas 6; á klątwy dłużéy niż rok ná ſobie będą dźierżeć [censuras ultra annum sustinuerint JanStat 726] SarnStat 907, 9, 209, 889; SzarzRyt B4.
Zwroty: »bicz [nad kim] dzierżeć« = grozić karą (1): Pan Bog tho wie iáko długo ten bicż Aſurow będzie nád námi dźierżeć. BielKron 259v.

»dzierżeć na swej drodze, w drogach swoich« = nie pozwalać zboczyć z wytkniętej drogi (1 : 1): Ieſli grzech tym karzeſz/ rácz mię k ſobie wroćić/ w drogách ſwoich dzierżeć/ á ſwoy gniew vkroćić. GrabowSet Cv, Iv.

»miecz i srogą pomstę dźierżeć [nad kim]« = grozić karą (1): iż ſrogi miecż y ſrogą pomſtę dzierży nád námi Pan náſz RejPos 253v.

»dzierżeć w poczciwości« (1): A opoſla waſcha Kro. m. nyeracz ſzye na naſz gnyewacz bo mi go bendzyemi dobrze dzyerzecz v wyelkyey poczczywoſczy LibLeg 11/156.

»dzierżeć (łaskawą a. możną) rękę [nad kim, nad czym, na kim]« = opiekować się kim [szyk zmienny] (25): by pan náſz niedzierżał łáſkawey ręki ſwoiey nád námi ſnadz by nas mogli dáwno żywo pozrzeć ſprzećiwnicy náſſy. RejPs 192; RejKup dd2v; SeklPieś 19v; RejWiz 95, 179; RejAp 137; GórnDworz Gg4; Pan Bog piecżą ma o tych ktorzy ſą w opiece iego/ á nád ktoremi dzyerży możną rękę ſwoię. RejPos 25, 50, 71, [77], 130v, Ooo2 (15); ArtKanc K4; CzahTr C2, Kv.

»dzierżeć przy sprawiedliwości« (1): Krolá choway w pokoiu: á zwierzchnośći dáne Dźierż przy ſpráwiedliwośći GrabowSet B3v.

»w wątpieniu dzierżeć« (1): Y dokądże duſſe naſſe/ to ieſt myſli/ w wątpieniu dzierżyſs [quosque animam nostram tollis Vulg Ioann 10/24]/ powiédz nám iawnie ieſtlis ty Kryſtus? OpecŻyw 65.

a. Przytrzymywać, powstrzymywać, hamować (10):

dzierżeć co (2): Anchora fundabat naves, Ankorij á kotwice mocno łodźi dzierżáły. Mącz 140b, 277c.

W przen [w tym: co (5), kogo (1)] (8):
Zwroty: »dzierżeć na wodzy« (7): RejWiz 37; Indulgeo, Dopuſzczam/ Przeglądam/ Niedzierzę ná wódzy/ popuſzczam/ też piluyę [!] álbo ſtrzegę. Mącz [169]a, 280b; OrzQuin S4; GórnDworz B7; Rádzęć mieyże ſie ná piecży/ á dzierz ná wodzy tego ſwowolnego oſłá/ ciáło y myſl ſwoię RejPos 147; Dzierz złą myſl ná wodzy/ Ieſli cie záwodzi. RejZwierc 239.

»na wolnym wędzidle dzierżeć« (1): Bo iáko tę buyną myſl ná wolnym wędzidle Będzyeſz dzyerżał iścieć być bárzo prętko w śidle. RejWiz 29v.

3. Nie pozwalać komuś oddalić się, zatrzymywać przy sobie, zmuszać do pozostania; pozbawić wolności, więzić; chwytać i nie puszczać, pojmać (48): ręką práwą vłápiłá Chudźinę zapálczywie/ y ták mu mówiłá: Iuż dzierżę/ iuż ſpórniká/ iuż nieprzyiaćielá Mam GosłCast 58.

dzierżeć kogo, co (23): ijż ktorégotz iá potzaluię/ ten ci ieſt dzierżcież go [ipse est, tenete eum Vulg Matth 26/48] OpecŻyw 104v, 169; MetrKor 40/818; LibLeg 6/78, 159, 11/49v, 132; Cżart Mnicha dzierſj/ a do piekła namawia RejKup cc7v; LibMal 1553/176; GliczKsiąż B4, L2v, M8; Ty Krolu dzyerżałes mię y z Witułtem dzyewięć lat w więzyeniu BielKron 386v, 219, 334; RejPos 10; BielSpr 38; WerGośc 232; ArtKanc T14v; á drudzy nieſłuſznie poddáne cudze dźierżą/ y iáko ich nie máią/ áni mieli prżyśięgáią. GórnRozm G4v, Hv; SarnStat 131, 132.

Zwrot: »dzierżeć w więzieniu« [szyk zmienny] (10): A yeſthliby był nyeoſzyadli dluznik thedi go Stároſta ma yąncz, y wyazyenyv dzyerzecz. MetrKor 40/818; LibLeg 6/117v, 11/49v, 132; LibMal 1553/176; BielKron 20v, 219, 386v; RejPos 10; GórnRozm Hv.
Szereg: »(nie) ani dzierżeć ani chować« (2): I nyemamy takowego nyeprzyacziela any dzierzecz any chowacz naprzeczywko Stephanowi Woiewodzie y synom iego [...] Ale mamy takiego czlowieka snaſchich ziem precz wipądzicz. LibLeg 6/78, 6/159.

»dzierżeć a powściągać« (1): Iezus mily/ chce byſmy go dzierżeli/ a powſciągali nábożnymi modlitwami OpecŻyw 169.

W przen (22): Głádkość wprawdźie ſługi dáie/ Ale dźierżą obyczáie. KochPieś 24; GosłCast 43.

dzierżeć kogo (19): RejPs 70; OrzRozm L2; BielKron 307, 391v; Mącz 91a, 96a, d, 399c, 446c [2 r.], 447c; Prot C4v; nieuſtáwiczny bol człowieká dźierży SienLek 88; HistRzym 56v; RejPos 10 [2 r.], [236]; RejZwierc 175v; WisznTr 18.

dzierżeć na czym (11): OrzRozm L2; BielKron 391v; Populum contionibus tenere, Ná pięknych słowkách dzierżeć. Mącz 446b, 91a, 96a, d, 399c, 446c [2 r.], 447c; RejZwierc 175v.

Zwroty: »dzierżeć w mocy swej« (1): Cżárnokſiężnik ieſtći dyábeł kthory cżłowieká dzierży przez roſkoſzy ćieleſne w mocy ſwey HistRzym 56v.

»dzierżeć rzeczami« = zabierać komuś czas (1): Ale iż bych długo niedzierzał [!] temi rzecżámi nikogo/ przyſtąpię iuż ku wypiſániu tey nieſzcżęſney bitwy BielKron 307.

»dzierżeć na słowie (a. prożnych słowiech), pięknemi słowki (a. na pięknych słowkach)« = zwodzić, łudzić próżnymi obietnicami [szyk zmienny] (4 : 2): Pruſki Miſtrz nie máiąc cżym zápłáćić ſłużebnym ſwoim/ dzyerżał ie ná ſłowie BielKron 391v; Ductare aliquem frustra, Pieknémi słowki kogo odbywáć/ á długo ná słowiech dzierżeć. Mącz 96a; Producere aliquem falsa spe, Ná prożnych słowiech kogo dzierżeć. Mącz 96d, 399c, 446b, 447c.

»dzierżeć na słowie(ch)« = zabierać komuś czas [szyk zmienny] (5): Niedźierżąc was długo ná ſłowie/ áby ſye nam tá gęś nieprzepiekłá/ powiem krotko OrzRozm L2; Non obtundam diuitius aures vestras, Nie chcę was dáley ná słowiech dzierżeć. Mącz 91a, 446c [2 r.]; Anyoł go pothym iuż niechciał długo na ſłowie dzierżeć RejZwierc 175v.

»dzierżeć w więzieniu« [szyk zmienny] (3): PAnie boze naſz ktorys ty ieſt y vcieczka naſſa [...] wewſſech ſprzeciwnoſciach naſſych: ktore nie ynaczey iedno iako w więzieniu dźierżą nas RejPs 70; Dzyerży cie w więzyeniu grzech/ o ktorym Páweł s. piſze RejPos 10, 10.

4. Mieć, posiadać na własność; dzierżawić; użytkować; korzystać, dysponować (o mieniu, dobrach, dochodach, zobowiązaniach pieniężnych itp.); possidere Mącz, Cn; tenere Cn (164): Leop 1.Cor 7/30; UstPraw G4; Possideo, Poſiádam/ dźierżę/ trzimam/ mam w mocy/ właſność którey rzeczy mam. Mącz 380b; Zadny pan v nich [Turków] nie ma nie właſnego dziedźicżnie coby miał pothomkom zoſtáwić ná imieniu źiemſkim/ okrom tego komu Ceſarz dozwoli tym obycżáiem dzierżeć BielSpr 51, 51; WujNT 1.Cor 7/30.

dzierżeć co (144), kogo (1): ZapWar 1524 nr 2297, 1526 nr 2337 [2 r.], nr 2339 [3 r.], 1549 nr 2658, 1550 nr 2666 (16); y ymyenye thak dlvgo ma dzierzecz, aſz ſzye doſſicz stanye onemv komu dluzno MetrKor 40/818; HistAl I6; KromRozm III G7 [2 r.]; Leop Ex 9/7; Ktory kmieć pod inſzym pánem ſyedzi/ a drugiego bárć dzyerży. UstPraw F2, A3v [2 r.], B2v [2 r.], B3v, Ev, G3v (16); RejZwierz 101; OrzRozm N3v; PAſchalis [...] vſtáwił/ áby żadny ſwiecki duchownego imienia nie dzyerżał. BielKron 170v, 45, 120v, 261v, 287, 360 (7); Mącz 126a, 314b, 428d; Ná Podgórzu Chłopi dźierżą Lany GrzepGeom K4v; RejPos 13, 325; RejZwierc 40v, 274 [2 r.]; BudBib Zach 11/5; ModrzBaz 47v, 121v, 122; GórnRozm H2; CiekPotr 42; tedy powinowáći przerzeczonych Mniſzek/ którzy té dobrá będą dźierżeć [tenebunt JanStat 213]/ będą powinni im/ y káżdéy z oſobná połowicę téy ſummy ná káżdy rok przez wſzelákiégo ſporu dáwáć. SarnStat 209, 176, 256, 441, 633, 778 (77). Cf dzierżeć co od kogo, »dzierżeć bliskość«, »lennym prawem imiona dzierżeć«, »dzierżeć w pieniądzach«, »dzierżeć prawo korzenne«.

dzierżeć co od kogo (1): Tákże potym od Arcybiſkupá Gámratá dzierżał [Rej] Kurzelow y Biſkupice. RejZwierc Aaa.

Zwroty: »dzierżeć arendą (-ami)« [szyk zmienny] (3): Nuż więc ſtároſtowie owi Y tenći czáſem vłowi Bo choćia dzierży árendą Wżdy iednák oſtrzyſſki będą RejRozpr C4; Bo dzyerżyli árendą ábo k wierney ręce/ przedſię drze báráná iáko może RejPos 325; RejZwierc 40v.

»dzierżeć [czyją] bliskość [= dziedzictwo, spadek]« [szyk zmienny] (2): Boleſław [...] podwiodł nań pierwey potomki nieboſzcżyká Piotrawiná/ ktorzy przed thym ſkárżyli przed krolem ná Biſkupá/ iż dzierżał ich bliſkość Piotrawin. BielKron 348v, 348v.

»lennym prawem (imiona) dzierżeć« = być wasalem (2): tedy tym/ którzy lenném práwem imioná dźierżą [vasallis et subditis JanStat 910] / [...] będźie wolno/ [...] przez karánia od poſłuſzeńſtwá rzeczonégo Biſkupá/ [...] odſtępić SarnStat 1125, 1092.

»na poły, wespołek dzierżeć« (2 : 1): y gdzie by kmiecz nagorka czo tam syedzy na they roly wktorey by sią czassczy nalassl tedj themu sia ma dosstacz ten to czloviek a iesssly by go miara polovicze zassiagnela tedj maią go napoly dzierzecz ZapWar 1548 nr 2668, 1548 nr 2668; Possidere aliquid communiter cum aliquo, Weſpołek dzierżec s kim/ nie dzielone ymienie mieć. Mącz 380b.

»dzierżeć w pieniądzach [co]« = posiadać coś jako zastaw [szyk zmienny] (2): ZapWar 1548 nr 2668; tacy [starostowie] ieſli w pieniądzách dźierżą ſtároſtwo/ tedy winy ſtem grzywien máią być karáni UstPraw A3.

»dzierżeć (za) [jakim] prawem, wedle [jakiego] prawa« = iure obtinere JanStat [szyk zmienny] (6 : 2): Biſkupá pytano ktorym práwem dzierży tho imienie. BielKron 348v; Mącz 126a; áby wolno záwżdy było ták Polakowi w Litwie/ iáko Litwinowi w Polſzce/ káżdym ſłuſznym obycżáiem doſtáwáć Imienia/ y dźierżéć ie wedle Práwá: w którym leży ono imienié. SarnStat [1023], 532, 988, 1014, 1125, 1257.

praw. »dzierżec prawo korzenne« (2): Iako ya vyem ysze malgorzetha nyedzyerszy prava korzennego. ZapWar 1508 nr 1973, 1508 nr 1973.

praw. »dzierżeć spokojnie, w pokoju, z spokojem« = pacifice tenere JanStat [szyk zmienny] (9 : 2 : 2): the chrosty przothkowye naschy wysshey shesczy dzyeszyąd la(d)th dzyerszily w pokoyv ZapWar 1526 nr 2337, 1526 nr 2339; iż ten co kupił dzyerżał przes trzy látá y trzy mieſiące ſpokoynie imienie/ w tey rzeczy ſkázuiem temu co przedał wieczne milczenie. UstPraw G4, B3v, G4 [3 r.]; któré dobrá [...] iáko náſzy poddáni od ſzláchty dźiedźiczné wźięté ſpokoynie dźierżą. SarnStat 1040, 689 [2 r.], 1071, 1165, 1255.

praw. »dzierżeć wiecznymi czasy, wiecznością, na wieki, wiecznie (i na wieki)« = perpetue et in aevum tenere JanStat (2 : 1 : 1 : 2): czo ssie kthoremv dosthanye S Lossu tho mayą dzierzecz viecznye y na vieki obye stronye ZapWar 1550 nr 2655; Poz wał by [!] ieden drugiego/ iż moie imienie dzyerżyſz zaſtáwą: á drugiby powiedzyał/ iż dzyerżę ále wiecznoſćią UstPraw H; tedy tákowe dobrá [...] iáko to do tego czáſu trzymáli/ będą dźierżeć wiecznemi czáſy SarnStat 1191, 60, 1061, 1250.

praw. »dzierżeć do wiernych rąk, k(u) wiernej ręce« = tenere ad fideles manus JanStat [szyk zmienny] (6 : 2): RejPos 325; Ian Ielitkowit/ który ná ten czás dźierżał Mynicę do wiernych rąk z Léſkiem Zydem. SarnStat 371; tedy Zupnik/ który dźierży Zupy ku wiernéy ręce/ wſzytki cętnary ma ſpiſáć SarnStat 373, 372 [2 r.], 373 [2 r.], 376.

»w zastawie, zastawą dzierżeć« [szyk zmienny] (4 : 3): UstPraw H; A ieſliby w zaſtáwie dźierżał [obligatorius esset JanStat 304] Stároſtwo/ tedy ſto grzywien niech zápiſánych pieniędzy ſtráci SarnStat 286; Ieſli dźiedźic imięnia będźie pozwan, iákoby zaſtáwą to imięnie dźierżał. SarnStat 686, 780, 781, 943, 944.

»dzierżeć do (skończenia) żywota« [szyk zmienny] (3): któré źiemie zacné kśiążę Zygmunt Kierftuty/ Wielkié Kśiążę Litewſkié [...]/ iáko teraz dźierży/ ták do żywotá ſwego dźierżeć ma [debet ad tempora vitae suae possidere JanStat 5] SarnStat 9; ieſli żoná po śmierći iego [= męża] dźierżáłá áż do ſkończenia żywotá ſwego [si possidebat usque ad ultimae vitae suae tempora JanStat 571] dobrá przez niegdy żywégo mężá ſwégo oprawioné SarnStat 633, 9.

Szeregi: »nie dzierżeć ani chować« (1): Iako ya vsyebye nyedzyersza any chovam prava korzennego sluszaczego nagymyenye nosy any onyem vyem ZapWar 1508 nr 1973.

»mieć i dzierżeć« [szyk 4 : 2] (6): tę głębokość z łowieniém Czeczug y ſtárym Mytem/ my Miſtrz y Zakon będźiemy mieć y dźierżéć [habebimus et possidebimus JanStat 868] SarnStat 1089, 636, 640, 921, 1165, 1255.

»dzierżeć, mieć i dziedzicznie (a. obyczajem dziedzicznym) (p)osięść« (4): ták iż przerzeczony N. przerzeczoné N. dobrá/ to ieſt/ wieś N. z ſwémi potomki będźie dźierżał/ miał/ y obycżáiem dźiedźicznym pośiędźie [tenebit, habebit et haereditarie possidebit JanStat 442] SarnStat 1249, 685 [2 r.], 1249.

»dzierżeć, mieć i w trzymaniu (a. dzierżeniu) być« (3): ták ſzéroko/ długo/ y w okrąg/ iáko przerzeczonych dóbr dźiedźictwo w ſwych miedzách y gránicách ſzérokie ieſt/ y iáko ie ſam dźierżał y miał/ y w dźierżeniu był [tenuit, habuit et possedit JanStat 446]/ ſzláchetnému D. [...] dał SarnStat 1253; áby dźierżał C. V. przerzeczoné dobrá ze wſzytkim práwem/ [...] iáko ſam dźierżał/ miał/ y w trzymániu był [tenenda, habenda et possidenda JanStat 447] SarnStat 1254, 1250.

»dzierżeć, mieć i spokojnie trzymać« (1): Y iuż przerzeczony N. [...] ſługom Kościelnym dał iſtotné wwiązánié/ y rzeczné dźierżenié w przerzeczony czynſz: áby dźierżeli/ mieli/ y ſpokoynie trzymáli. SarnStat 1252.

»dzierżeć, mieć, używać« (1): [te dobra] áż do wykupienia/ áby dźierżał/ miał/ vżywał [tenuit, habuit et possedit JanStat 447]. SarnStat 1254.

»dzierżeć i mieszkać« (1): Któré dobrá przerzeczoné/ to ieſt/ wieś C. przerzeczony D. Arendarz będźie dźierżał/ y w nich mieſzkał [tenebit, possidebit, illisque uti fruetur JanStat 450] mocą przerzeczonéy Arendy/ á nie żadnym innym práwem SarnStat 1256.

»dzierżec (i) opanować (i na pożytki obrocić)« (2): który Grzegórz ſpokoynie przez cztérzy látá nie vczyniwſzy doſtátecznéy zapłáty dźierżał y opánował [tenuit et possedit JanStat 550] rzeczoné dźiedźictwo. SarnStat 689, 1250.

»posieść i dzierżeć« = possidere et tenere JanStat (2): Naschy [...] poszyedly y dzyerszely ymyenye Chlebowo ZapWar 1525 nr 2317; SarnStat 1243.

»dzierżec i [w czym] siedzieć« (2): Iż ieſliby kto chćiał komu o dźiedźictwo trudność zádáwáć powiádáiąc/ iż ten który w dźierżeniu ieſt w zaſtáwie to dźierży y w nim śiedźi [possidere et tenere JanStat 633]: które ſna ſłuſznie y wolnie dźierży. SarnStat 781, 1257.

»dzierżeć i trzymać« (1): ták iż przerzeczoné dobrá ſpokoynie od wſzelkiéy trudnośći práwnéy wſzyſtkich oſób będźie mógł dźierżeć y trzymáć [posset tenere et possidere JanStat 449] SarnStat 1255.

»dzierżec i używać« [szyk 2 : 1] (3): UstPraw G4; którégo małżonká ſkázuiemy/ áby ták był w vżywániu dźierżenia dóbr/ na których żenie ſwéy żywiącéy opráwę vczynił/ iáko kiedy ich vżywał y oné dźierżał [potitus erat et possidebat JanStat 571]/ gdy żoná iego żywá byłá SarnStat 633, 1167.

W przen [co] (4): GliczKsiąż B7; Leop 2.Cor 6/10; á ten [człowiek] iáko długo był w żywoćie/ to ieſt w niewinnośći/ dzierżał dziedźictwo/ to ieſt ray. HistRzym 75.

dzierżeć u kogo (1): záwſſe vcżeni ludzye w wyelkyey wadze byli/ myeſcá przednyeyſſe/ łáſkę/ miłosć/ y záchowánye v ludzi dzyerżeli GliczKsiąż N6.

Przen: Najmować, utrzymywać [co] (1):
Zwrot: »najmem dzierżeć« (1): Snadzby lepiey pátrzał ſwego Aby go pobożnie vżył Czego bogu niezáſłużył Bo wſſytko naymem dzierżemy Iedno iż ták niebaczymy RejRozpr E3.
5. Panować, rządźić, władać; zajmować jakiś teren, (w zakresie spraw państwowych, publicznych); mieszkać gdzie; (157): A ieſliby obá mieli potomki/ tedy ták dzyerżeć iáko oycowie dzyerżeli BielKron 396, 254.

dzierżeć co (97), kogo (1): dáwſſy zwięzatz Iezuſa/ poſlál go ku Herodowi krolowi/ ktory Galileą dzierżál OpecŻyw 121; MiechGlab 40; A na teye granycze xyadz Syemyon Olelkowycz wiſſilal namyeſtnyka swoyego Swyrplowa ktori odniego Czerkaſſi dzierzal LibLeg 10/72, 7/8v, 10/63v, 95v, 11/44, 168v; HistAl N2v; UstPraw D2v; OrzRozm Hv; ſzedł [Elizer] do Mezopotámiey do Chárry miáſtá/ ktore dzyerżał Naor BielKron 13; y będzieſz ná tym wſzytkim ſpokoynie pánował co teraz dzierżyſz BielKron 254v, 7, 131v, 257, 300v, 437 (63); Leleges, vel lelegae, populi errabundi, Błąkáyący ſie ludzie którzy przed tym Theſſalią dzierżeli. Mącz 188b; OrzQuin Y2v, Z3v; HistRzym, 79v; bo iednák náſzy przodkowie pierwey dźierżeli Sáſkie Kráiny. BielSpr 69, 68v, 70v; BudBib Ier 40/10; StryjKron 612 [3 r.],; NiemObr 169; [obiecuje Król] iż od wſzyſtkich nieprzyiaćiół náſzych y tych/ którzy nas zechcą trapić/ w źiemiách któré dźierżemy w Pruśiéch [in terris quae possidemus Prusiac JanStat 873] będźie brónił. SarnStat 1094, 890 [2 r.], 950, 1054, 1092, 1110 (12).

dzierżeć na ile czego (1) : A w tym kąćie ná południe áż do Oceaná Murzyńſkiego/ dzierży kroleſtw ná ſześćdzieſiąth Pop Ian/ pocżąwſzy od morzá cżerwonego BielKron 271.

Zwroty: »bliskością [= na zasadzie pokrewieństwa lub powinowactwa] dzierżeć« (1): ZYgmunt [...] Cżeſkie kroleſtwo bliſkoſcią dzyerżał BielKron 188.

»dzierżeć darem« (2): Kſiązę wáſze Zygmunt nieboſzcżyk dzyerżał dárem a nie wiecżnośćią ty zamki przerzecżone BielKron 390v [idem] StryjKron 612.

»pod swą mocą, w swej mocy dzierżeć« [szyk zmienny] (2 : 1): mvſzy ſzye themv hoſpodar moy ſkarzicz [...] wcziych renkach yeſtheſzmi y ktho naſch dzyerzi wſzwey moczi. LibLeg 11/168v; O Chámie wielkim [...] ktory pod ſwą mocą dzierży dziś iákmiarz wszytkę Scityą/ przy Tátárzech będźie. BielKron 269, 358.

»prawem dzierżeć« [szyk zmienny] (5): [Ferdynand] poſłał do Solimaná/ Mikołáiá Sálmę/ [...] proſząc/ áby mu dał Węgierſką koronę dzierżeć thym práwem ktorym dzierżał nieboſzcżyk Krol Ian BielKron 313v, 311 [2 r.], 374; SarnStat 131.

»dzierżeć spokojem, w pokoju« (3 : 1): y ſwoy lyſth dalyſmi y dayem pod zlothą pyeczeczią naschą. brathv naſchemv wyelkiemv krolyv. y wyelkyemv Xyedzv Sigmvnthovy y Sinv yego [...] y ych potomkom dzierzacz wpokoyv. naprzod kyow Czerkaſſi. y zzyemiamy y zwodamy zewſzemy dochodj LibLeg 10/95v; BielKron 360, 390v; Ale Cázimirz poczyniwſzy twierdze drzewiáne/ w Kámieńcu/ w Bákocie/ [...] dzierżał Podole ſpokoiem StryjKron 612.

»po trosze dzierżeć« (1): gdy bráćia po troſze dzierżeli rozdzieliwſzy ſie/ po ich śmierći on [= Kazimierz Sprawiedliwy] ſam ná ich cżtherżech cżęśćiách ſiedział BielKron 354.

»wespołek dzierżeć« (1): [Grakus Krok] rodem z Polſki/ á z pothomſtmá [!] Cżechowego: przetho Cżechow od Polſki nigdy nie łącżył/ iedno weſpołek dzierżał. BielKron 340v.

»źle dzierżeć« (1): WWŁádziſláw [!] Monárchá trzeći/ po śmierci Boleſłáwá ná oycowſki ſtolec wybran [...] ktory z námowy y porády ſwey żony Kriſtyny Rzecż poſpolithą źle dźierżał. BielKron 354.

Szeregi: »dostać i dzierżeć« (1): záſię Táchthámiſz poráźił bárzo Moſkwę/ y miáſtá Moſkwy doſthał y dźierżał BielKron 428.

»chować, stać, dzierżeć i mieć« (1): [wszystkie dobra obiecujemy] w wolnym y niezáwiedźionym záchowániu chowáć/ ſtać/ dźierżéć/ y mieć chcemy [servare, stare, tenere et habere volumus JanStat 85] SarnStat 950.

»dzierżeć a dobrze sprawiać« (1): [Othanes mówił aby nie króla] ále wybráć kilko kſiążąt ktorzyby Rzecżpoſpolitą ná mieyſcu krolewſkim dzyerżeli á dobrze ſpráwiáli BielKron 116.

W przen [co] (1): A táć głowá przeſtráſzyłá wſzytek świát/ á pánowáłá nád tymi/ ktorzy ná nim mieſzkáią/ [...] dzierżąc páńſtwo wſzego świátá [et potentatum tenuit orbis terrarum] BudBib 4.Esdr 11/32.
a. Zajmować, piastować urząd; wykonywać, spełniać, sprawować czynności, funkcje urzędowe [co] (51): BielKron 239; vſtáwuiemy/ áby żaden dwoygá ſtároſtwá ſądowégo dźierżeć niemógł. SarnStat 77; IZ każdy vrząd ma ſwé ſpráwy/ nie máią dáléy dźierżeć [tenere JanStat 487] Sędźiowie Ziemſcy y Piſárzowie Grodzkich ſądów [...] weſpółek z Ziemſkimi SarnStat 558, 78, 353, 484, 489, 562 (13).
Zwroty: »dygnitarstwo dzierżeć« (2): Podſkárbi zvrzędem ſwym nie ma innych dignitarſtw dzierzeć. SarnStat 335, 72.

»grody [= sądy prawa ziemskiego] dzierżeć« (6): wſzákoż ieden Stároſthá obádwá Grody dzyerżeć ma. UstPraw K2v [idem SarnStat 485, 540, 983]; A wſzákóż Stároſtowie onychże źiem wysſzéy omięnionych/ té Grody dźierżeć máią. SarnStat 1151, 485, 540, 983, 1151.

»magistratum na sobie dzierżeć« (2): Jeśli papieskie magistratum na sobie dzierżą tedy Papież ich tak mowi Diar 45, 45.

»[jakie a. czyje] miejsce dzierżeć« [szyk zmienny] (8): BielŻyw 27; KromRozm III H8v, L2; OrzList b4v; Woiewodowie y ći Káſtellani co dzyerżą mieyſce Woiewodzino/ niewinni daniey Krolewſkiey dáwáć. UstPraw Gv; OrzQuin Y2; A ná Rocech álbo Sądźiéch Ziemſkich/ któré będą w Zatorze ſpráwowáné/ Sędźia Zatorſki niech ſwé mieyſce dźierży SarnStat 1212, 1212.

»przodek a głowę urzędu dzierżeć« (1): Pyotrowi dano yeſt od páná/ [...] áby on wſſyſtkim inym ápoſtołom przełożonym był/ á będąc Cepháſem/ to yeſt ſkáłą/ przodek á głowę ápoſtolſkyego vrzędu dźyerżał. KromRozm III N6.

»rej dzierżeć« (1): Naprzod nye może myeć żadney beſpyecżnosći/ ktorą záwſſe ludzye v ludzi ſtoyą/ y nyemáły pożytek á rey myedzy inſſemi dzyerżą. GliczKsiąż K6.

»rzecz dzierżeć« (1): A yako bąndzieczie tą rzecz daliey dzierzecz. abiſczyą liſtem ſwoym donaſ napiſawſſy oſnoimyly. thakbi wam wyadomo bilo. MetrKor 46/118.

»dzierżeć sąd« 1: Dico ius, Dzyerżę álbo ſpráwuyę ſąd/ Roki ſądzę. Mącz 86b.

»sjem dzierżeć« (2): Widziemy też, że WKM i z Pany Radami swemi nic na tym siedzieć lenić się nie raczysz i po kilkanaście niedziel sjem dzierżeć raczysz. DiarDop 108; SarnStat 30.

»stolec [czyj] dzierżeć« (2): VRban ſzoſty rodem Neápolitan/ był wybran od Włochow zá Papieżá/ ktory ſtolec Papieſki w Rzymie dzyerżał lat iedennaſcie BielKron 187, 75v.

»urząd dzierżeć« (6): UstPraw A3; Toć należy na śláchecki ſtan/ ktorzi ſię weſelą ztey wolnośći/ że mogą vrzędy dźierżeć ModrzBaz 124, 84; A tym/ którzy ná ten czás ſą nie ośiedli/ doſtoieńſtwá y vrzędy dźierżąc [dignitates vel officia tenerent JanStat 302]/ ieſli od tego czáſu do półroká nie vczynią ſie ośiádłémi/ doſtoieńſtwo y vrząd iemu weźmiemy. SarnStat 73, 175, 1103.

»wojny i wyprawy wojenne dzierżeć« (2): [król Kazimierz] przez wiele czáſów woyny y wypráwy woienné miał/ cżynił/ dźierżał/ y ſpráwował [bella et expugnationes habuerit, fecerit, tenuerit et exercuerit JanStat 719] SarnStat 903, 901.

Szeregi: »miec, czynić, dzierżeć i sprawować« (2): SarnStat 901, 903 cf »wojny i wyprawy wojenne dzierżeć«.

»dzierżeć albo sprawować« (1) Mącz 86b cf »dzierżeć sąd«.

W przen [co] (2): nie temuć ſie ią modlę anim ſie modlił, ale Bogu ktory kxięſtwo wſzego kxięſtwa dzierży. BielŻyw 156.
Zwroty: »miejsce [czyje] dzierżeć« (1): Cżemuż zámieſzkawaſz tych vrzędow ſwych/ gdyż mieyſce iego [Boga] dzierżyſz? RejPos 163.
6. Mniemać, sądzić, uważać, twierdzić, nauczać; uznawać, przypisywać (299): RejKup z5; KromRozm I E3v [2 r.], E4v marg, F3v [2 r.], M3 (11); KromRozm II g2, p4v, x3v; KromRozm III B6, D4v, E3v, E4v, L5 (8); KrowObr 54v; OrzList d4; áby poznał kthorzyby inácżey dzierżeli niżli kośćioł Rzymſki. BielKron 211v, 194v, 205v, 210v, 219v, 450 (8); In ea opinione fui ante annum, Tákiem dźierżał przed rokiem. Mącz 265c; Opplevit opinio haec totam Graetiam, Wſziſtká Grecia ták dźierży/ Pełna yeſt tego mniemánia. Mącz 265c, 20a, 127c, 243b, 309d, 326d; SarnUzn H4; RejZwierc 194; CzechRozm 14.

dzierżeć kogo, co (42): OpecŻyw 45, 56v; OpecŻywSandR nlb 3; LibLeg 7/36; RejRozpr C4v; KromRozm I L4, N3v; KromRozm II av, c3v, e2, q2; ná on czás/ áni przed tym tego nye dźyerżano KromRozm III E3, C; LibMal 1554/189 [3 r.], 189v, 191; bo niktorzy z IchM panow starost tego tak nie dzierżą. Diar 72, 48 [2 r.]; Wywyedzyeć ſie ma dobrze/ yeſliby ſie náucżycyel zgadzał s koſcyołem/ á cżego inák nye dzyerżał cżego koſcyoł nyechce. GliczKsiąż L5, L6; OrzRozm H [2 r.]; GrzegRóżn I4v, L3v; Mącz 151a, 254d, 265d, 382c [2 r.]; RejAp 11v; GosłCast 65, 71. Cf »nic nie dzierżeć«.

dzierżeć około czego (2): nicby ich to nye zmogło/ iżeby około tych rzeczy ták dźyerżeli/ yáko im przodkowye podáli KromRozm III L5, L5.

dzierżeć za jakiego, za jakie (2): Opiniosus, Który nic zá pewne nie dźierży. Mniemánia tilko pełen yeſt. Mącz 265d, 89b.

dzierżeć o kim, o czym [w tym: co o kim, o czym (26)] (130): OpecŻyw 45, 56v, 85v; OpecŻywSandR nlb 3; FalZioł V 86v; BielŻyw 30; A toć nie są tacy błodzy, Jako o nich dzierżą mnodzy. BierRozm 7, 10; A yeſly theſz tham onyem slyſzecz bilo po yego odyachanyv, abo czo by onyem dzierſzano LibLeg 7/36; RejRozpr C4v; RejJóz O2; RejKup i6, i8, V; KromRozm I Dv, E2v, I, L4; CO mamy dźyerżeć o Lutrowey náuce KromRozm II av, c3v, e2, p2v, p3, q2 (7); KromRozm III B6, C, Cv, C2v, E2v (8); LibMal 1554/187v [2 r.], 189 [3 r.], 189v, 191; Diar 48 [2 r.]; GliczKsiąż B8v, Dv, G4v, L6, O4, O6v; KrowObr 78v, 159v; OrzList a4; RejWiz A5v, 19v, 67v; Krol rzekł/ dierżę ták o tym/ bych ia też tobą był RejZwierz 20; OrzRozm H [2 r.]; Zwyciężyłeś Gálileyſki/ známionuiąc Kryſtuſá Pánem/ o ktorym przed tym nie dzyerżał iáko Arryan. BielKron 157, 112, 193v, 195v, 196v, 429, 451; GrzegRóżn Iv; De ea re ita censeo, O ty rzeczy ták dzierżę/ też moye widzenie yeſt. Mącz 46d; Ita persvasum est omnibus, Wſziſcy zá to máyą/ káżdy ták o tym dźierży. Mącz 424c, 45b, 50a, 111a, 136b, [176]c (58); Ale radbym to wiedźiał/ iáko ná Seymie o tym dźierżą OrzQuin B2v; Prot Bv, C [2 r.], Cv; SarnUzn F2v, G5v; Są thedy o tym dźierżę/ znáki/ wſzelákich rzeczy ná świećie/ w tym máłym świećie człowieku SienLek V; RejAp 168; GórnDworz C2, F3, Gv, K5v, M2 (8); RejPosWiecz3 99; BiałKat 298; RejZwierc 141, 147; Strum Q4v; WierKróc B; KochOdpr Cv, C2; StryjKron 632; SarnStat 715; co o tobie/ dźierżeć mi przychodźi GosłCast 71, 65. Cf Ze zdaniem.

dzierżeć w czym (2): Yákoż y w Rzymye y po wſſytkim krzeſćiyáńſtwye yáko ya ſlyſſę w wyelu rzeczy ináczey dźyerżano pirwey od początku wyáry KromRozm I E4v; Mącz 383d.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: z zapowiednikiem: o tym (9); (21), że (4), żeby (4), iżeby (3), inne (3)] (35): BierRozm 10; A gdy ſie cżas ku poſtawieniu przybliżał, tedy wſzitci o tim dzierżeli żeby ſie niemiał ku ſmierci ſtawić BielŻyw 30; KromRozm I E2v, [H3], [H3]v, I, L4v; O Symonye czárnokſyężniku ludźye w ſámáriey też dźyerżeli/ iż on był moc álbo śiłá Boża KromRozm II ſ3, o3v, q, t3v; KromRozm III Cv, E2v; GliczKsiąż B8v; Dzierżę iż máterią możeſz lepſzą ſpráwić Ale ią ośmią wirſzow trudno maſz wypráwić RejFig Ee4; BielKron 260v, 308, 451; Qui Rempub[licae] sistere negat posse, Któri nie chce dźierżeć tym [!] áby ſię Rzecz poſpolita mogłá zoſtáć. Mącz 396c, 11b; SarnUzn F2v; GórnDworz F3, Hv, H8v, I3v, M2 (7); RejPos 13; Ale ták mądrzy o tym z dawná dzierżą iż lepſza rowna á iáwna nieprzyiaźń niżli wielka ćicha á ſkryta RejZwierc 147, 241, 241 v; [kiedy mu Pan Bóg da urzędnika] któryby [...] goſpodarſtwá nie opuśćił: o tym dźierżę/ że tám iuż pan ná tym ſzkodowáć nie będźie. Strum Q4; KochOdpr Cv, C2; GosłCast 73.

Zwroty: »barzo dzierżeć« (1): Iedna pani ſtara Szelingowa barzo onim [= o nasieniu Koardamomi] dzierżała: za ſwogim doſwiadcżeniem. FalZioł V 86v.

»dobrze, lepiej dzierżeć« [szyk zmienny] (11 : 1): OpecŻyw 85v; Ruben dobrze dzerzy o Iozephie RejJóz O2; Ale gdźie by ſye nálázło/ iżeby v Grekow y Ruśi koſcyoł był/ támby dopiro o tym gadká byłá/ yeſli oni około onych rzeczy lepyey niżli my dźyerżą KromRozm III L5; BielKron 195v, 429; GrzegRóżn Iv; Hic de vobis malam opinionem animo imbibit, Ten o was nie może dobrze dźierżeć. Mącz 265c, 68c, 111a, 205c, 266d; GórnDworz Gv.

»mało, mniej dzierżeć« [szyk zmienny] (4 : 3): KromRozm I Dv; Máło dzyerżał o cnocie RejWiz 67v; BielKron 112; Derogare sibi, Mniey ſam o ſobie dźierżeć. Mącz 358a; Prot Bv; StryjKron 632; Ale Polacy máło de poena talionis dźierżą, y iákoby ſą przećiwni ſtárému Legiſlatorowi SarnStat 715.

»nic nie dzierżeć« [szyk zmienny] (9): KromRozm I L4; Abowiem then Philozoph nie dzyerżał nicż o nieśmiertelnośći RejWiz I9v, A5v; Abiicere se. Nic o ſobie nie dzierżeć. Mącz 161d, 415a; SarnUzn G5v; GórnDworz C2; RejPosWiecz3 99; był tháki Dawid Iorys: który ſam śiebie Synem Bożym cżynił/ o Chryſtuśie nic nie dźierżał BiałKat 298.

»siła dzierżeć« (1): [jeden dworzanin] znáiącz w thowárzyſzu twym then defekt rozumu/ iż miał wielką chęć ku cżárnokſięſtwu/ y śiłá o nim dzierżał/ zmowił ſie z bábą GórnDworz T4.

»słabo dzierżeć« (3): Snádź o niey [o duszy] ſłábo dźierżyſz Prot C, Cv; Więcz w. m. ták ſłábo o ſwym rozumie dzierżyſz GórnDworz K5v.

»(barzo) (nie) wiele, więcej dzierżeć« [szyk zmienny] (20 : 4): KromRozm II p2v, p3; KrowObr 78v; Antefero, Przedkłádam/ W więtſzi powadze mam/ więcey o tym dzierżę. Mącz 122c; Summis laudibus efferre, Bárzo wiele dźierżeć o kim. Mącz 186b, 15c, 20c, 226a, 310a, 432b (19); GórnDworz M8; o wymyſlech á vſtáwach ſwych/ ták wiele rozumieią/ ták wiele dzyerżą RejPos 13.

»źle, niedobrze dzierżeć« (11 : 1) : Zás też o małżeńſtwye źle dzyerżeć/ żaden thego nye vmye GliczKsiąż O4, O6v; De aliquo gravius iudicare, Koniecznie/ nie dobrze dzierżeć. Mącz [176]c; Obloquor, Omawiam/ Zlie dzierżę o kim Sromocę kogo. Mącz 197e, 68c, 81d, [176]c, 461d, 462b; BielKron 193v, 196v; Nie wyrozmiáły [!] tzłowiek o dobrym zle dźierży. WierKróc B.

»wysoko dzierżeć« (1): Magnificentissime iactare se, Wyſoko o ſobie dzierżeć. Mącz 161c.

Szeregi: »dzierżeć i mówić« (1): Optime sentire et loqui de aliquo Dobrze o kim dzierżeć y mówić. Mącz 266d.

»rozumieć, (i) dzierżeć« [szyk 2 : 1] (3): O przyczynyányu śwyętych ze wſſytkyem koſćyołem krzeſćiyáńſkim dźyerżę y rozumyem/ iż śwyęći máyą być od nas tćyeni y wzywani. KromRozm I I; RejAp 11v; RejPos 13.

»dzierżeć a (i) twirdzić« (2): á koſćyoł yáko pocżął/ przedſye bez piſmá dźyerży y tfirdźi/ iż to ták prawdá yáko co w Ewángeliey nápiſano. KromRozm I L4v, N3v.

»(nie) wierzyć, (i, ani) dzierżeć« [szyk 2 : 1] (3): KromRozm III F; przecz yaſznye a Gloſzno yeſth go pythal yakobi o Throyczy Naſzwyenthſchey wyerzel y dzyerzal. LibMal 1554/ 187v; Diar 48.

a. Podzielać czyjeś zdanie, zgadzać się, solidaryzować się z kim, stać po czyjejś stronie, trzymać z kimś; być czyimś zwolennikiem, popierać kogoś, sprzyjać komu; assentire, stare, sentire Cn (66):

dzierżeć co (10): KromRozm I A2; kſięża Praſcy/ iż niechćiał ſnimi Ianá z Rokician ſekty dzierżeć/ przeto nań podburzyli poſpolity lud BielKron 327v, 104v, 182v, 198, 217, 363, 405v; Mącz 162c. Cf »bractwo dzierżeć«.

dzierżeć z kim, z czym (57): OpecŻyw 118v; LibLeg 11/47 [4 r.]; Ale ten z Melánchtonem dźierży KromRozm I Gv, [P2]v; KromRozm III L5v, L6; miły brácye thys dobry cżłowyek yákis/ dzyerzſz ſemną GliczKsiąż I; OrzList e4; Cżeremiſze pod Nowogrodem niſzſzym/ [...] cżáſem s Tátháry/ cżáſem s Moſkwą dzyerżą BielKron 434, 203v [2 r.], 206, 217, 222v, 327, 327v; Assentior tuis literis, Dzierżę s twoyim liſtem. Mącz 383a; Dissentio, Niezgadzam ſie/ yeſtem ynego mniemánia/ nie dzierżę s kim. Mącz 383c, Ia, 43c, 284a, 293d, 370d (16); OrzQuin V3; Iedni z wolnosćią dźierżą/ drudzy záſię z pány. Prot C2v, B2; SarnUzn G8; SienLek 95v; RejZwierc 211v; ModrzBaz 59; bo wm̃ zMaximilianem IeM dzierzał ActReg 166; KochPij C3v. Cf dzierżeć z kim przeciw komu; dzierżeć z kim w czym, »bractwo dzierżeć«, »w tej mierze dzierżeć«, »na poły dzierżeć«, »wespołek dzierżeć«.

dzierżeć z kim przeciw komu (4) : Władus brát Rádulow [...] był podeyrzány Máthyaſzowi krolowi Węgierſkiemu/ iákoby przećiw iemu miał s Turki dzyerżeć BielKron 394, 326, 326v. Cf dzierżeć z kim o czym przeciw komu.

dzierżeć z kim o czym przeciw komu (1): Bucerus czáſem z Sákrámentarzmi przećiw Lutrowi/ czáſem przećiw nim z Lutrem dźyerży o yedneyże rzeczy. KromRozm I H4.

dzierżeć z kim w czym (2): Ego Ciceronis sententiam amplector, Ya dzierżę w tey rzeczy s Ciceronem. Mącz 8a, 383c.

dzierżeć za kim, za czym (2): Depacisci ad conditionem alterius, Prziſádźić/ álbo dźierżeć zá kim. Mącz 272b, 333b.

Zwroty: »bractwo [z kim] dzierżeć« (1): któżkolwiek z tym Piotrem w Rzymie bráctwá nie dźierży/ ſługą Kryſtuſowym/ to ieſt/ Kápłanem nie ieſt OrzQuin X2.

»w tej mierze [z kim] dzierżeć« (2): Iákoż ia w they mierze s Plutárchem dzierżę GórnDworz B, H3.

»[z kim] na poły dzierżeć« (1): Lecż y ten poiedzinkiem nie zle ſzáblą władał/ A gdyby ták bez pocżtu/ niewiem ktoby wygrał/ Nie iedenby kto ſwiádom/ s tym nápoły dzyerżał. RejZwierz 79.

»dzierżeć [czyjąś, jakąś] stronę, za (ową) stroną« [szyk zmienny] (8 : 1): KromRozm I A2; Papież Innocencyus záklął Filipá y thy ktorzy iego ſtronę dzyerżeli BielKron 182v, 104v, 198, 217, 363, 405v; Obiecto, Vſtáwicznie zádáwam/ też dzierżę przećiwną ſtronę. Mącz 162c, 333b.

»wespołek [z kim] dzierżeć« [szyk zmienny] (2): Adscribito me fratris sententiae, Miey mie zá to że weſpołek s brátem dzierżę. Tegom zwłaſzczá mniemánia yeſt co y ón. Mącz 374c, 375d.

7. Dotrzymywać, przestrzegać, trzymać się, pilnować czego; zachowywać co; stosować się do czego; wypełniać coś; wyznawać (jakąś wiarę); stare Mącz, Cn (245): Sto, stare. Stoyę też trwam dzierżę ſie ſwego przedſię wzięcia też dzierżę/ pełnię/ czynię doſić. Mącz 417a; RejAp 34, 35v.

dzierżeć co (240): PatKaz II 50; ListRzeź w. 25; MiechGlab **7; LibLeg 6/79v, 160v, 7/32v, 10/150v [2 r.], 11/168 [2 r.]; RejKup dd3; KromRozm I D3, G3, K4, Ov; KromRozm II f4 [2 r.]; I wielé inſzych rzeczy ieſt/ ktoré przyięli dźierżeć [quae assumpserunt praehendere] MurzNT Mar 7/4, s. 46; KromRozm II f4, g3; BielKom G2v; DiarDop 112, 114; OrzList c, d4v; Y bárzo ma dźierżeć [listy]/ chceli Krol doſyć ſłowu ſwemu vczynić OrzRozm S2, S2; Ferdynánd [...] vſtáwiał też winę ná thy/ ktorzyby niedzierżeli dekretu Spireńſkiego BielKron 220, 184v, 226v, 383v, 390v, 408v (25); GrzegRóżn B [2 r.], F4; Nulla mendacii religione obstrictus, zadną nieprawdą nieobowiązany/ nic nie obiecał nikomu czego by nie dzierżał. Mącz 422a, 272b [2 r.]; OrzQuin B3; A coż to mam mocno dzierżeć moy miły Pánie? RejAp 40, 25v, 36, 37, 39v, 40; RejPos 56 [2 r.]; StryjKron 612; ktemu gdy Conditié od nas Podane one dzierzeć będziesz. ActReg 31, 40, 76; SarnStat 13, 163 [2 r.], 164, 948, 1000 (19); PaxLiz Ev. Cf dzierżeć co komu; co na kogo; co z kim, Zwroty.

dzierżeć co komu (62): á vpomina go też łáſkáwie/ áby mu też dzierżał ſwą powinnoſć RejPs 151, 17v, 53v, 146v, 214; LibLeg 10/97v [2 r.], 11/182; ComCrac 12; RejKup p5v; KromRozm I D; LeszczRzecz A2v; OrzRozm B3v; BielKron 15, 145, 203v, 253v, [3323]v, 432v; Mącz 126a; OrzQuin B3; RejAp 40, 57, 90, 124, 165v, 331v; A coż rozumieſz o tych nędznicżkoch/ ktorzy ſtátecżność wiáry ſwoiey dzyerżą Pánu ſwemu RejPos 243v, A5v, 102, 334, 350, Ooo3v (18); RejZwierc 44v, 45v [2 r.], [193], Bbb [2 r.] (10); BudBib 3.Esdr 1/47; MycPrz I C, II B4; ActReg 89; SarnStat 1182, 1191.

dzierżeć co na kogo (1): vcżynił go [Witułta] Krol Włádźiſław nawyſzſzym kſiążęciem Litewſkim [...] pod tymi vmowámi y przyſięgámi/ áby to ſpráwiedłiwie [!] á wiernie ná krolá Polſkiego dzyerżał BielKron 382.

dzierżeć co z kim (4): Przekopſki Carz po ſkarániu ſwoich/ poſłał do Krolá o pirwſzą żgodę y vmowę/ áby ią miedzy ſobą s krolem dzyerzeli BielKron 410, 398v; RejPos 32v; SarnStat 248.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: z zapowiednikiem: to (2)] (5): á dzierz to mocno coś ſłyſzał y cżegoś ſie náucżył od Pana ſwego. RejAp 36, 37, 39v, 40; by nąm nie miano tego dzierzec co Hetman obiecał woleli bysmy się. dac zbic ActReg 89; PaxLiz Ev.

W połączeniach szeregowych (3): ActReg 40; Tákże páktá y condicie z moimi Poſły poſtánowioné/ w rękách będę trzymał/ záchowywał/ ſtrzégł/ dźierżał SarnStat 133, 1025.

Zwroty: »dzierżeć bractwo« = zachowywać regułę (1): A zgladziąć grzechy ſwoie Dzyerzalem bracztwo we troie. RejKup g5v.

»bracką przyjaźń, bractwo dzierżeć« = utrzymywać przymierze, jedność (2 : 1): Wyelkyemv Krolowy y Sinv twoyemv mlodemv Vyelkyemv Krolowy [...] y oboygv panſtwv waſchemv przyasn braczka prawdzywye mami dzierzecz LibLeg 10/97v, 10/95, 97v.

»miarę dzierżeć« (1): A ták w tych wſzytkich rzeczach potrzebá miárę dźiérżéć Strum R4.

»mocnie dzierżeć w skutku« (1): Co wſzyſtko cżynić/ y wypełnić/ mocnie dźierżéć w ſkutku wſzyſtkim záwżdy pod náſzą przyśięgą śiebie y potomki náſzé obowięzuiemy. SarnStat 1025.

»dzierżeć naukę« = wyznawać jakąś religię; tenere doctrinam PolAnt (2): BibRadz Apoc 2/14; thám maſz miedzy ſobą niekthore ktorzy dzierżą náukę Báláámowę RejAp 26.

»dzierżeć niezgwałcenié« (2): y ſámi ie [listy] dźierżéć niezgwałcenié [et inviolabiter observare Jan Stat 1126] [obiecuiemy] SarnStat 914 [idem] 261.

»pakta dzierżeć« (2): z miáſty páktá niech dźierżą. SarnStat 248, 133.

»dzierżeć prawo a. prawa« [szyk zmienny] [w tym: komu, czemu (9)] (13): ábowiem ty rownie każdemu práwo dzierżyſz ták miłemu człowiekowi iako naniſſemu zwierzęćiu. RejPs 53v; LeszczRzecz A2v; OrzRozm B3v; Przyſięgáli też áby wſzyſcy dzyerżeli práwá przerzecżone wiecżnie BielKron 108v, 105, 272v, 304; Pogáni iáko práwá poddánym dzierżeli. RejZwierc 45v marg [idem Bbb] 44v, 45v, [193], 226, Bbb.

»przewodnie dzierżeć« = utrzymywać konszachty (1): Item vyelye ich ieſth. thak wpodolyv haliczki zyemye yako y wmoldawſkyey czo ſſamy nyekradną alye slodzyeye przechowawayv y przewodnye dzyerzą MetrKor 40/821.

»przykazania dzierżeć« (1): Chwalę was bráćia/iż mye wewſſem pámyętaćye: á yákom wam podał przykaźánya moye dźyerżyćye [praecepta mea tenetis Vulg 1.Cor 11/12]. KromRozm II g2v.

»dzierżeć przymierze« [szyk zmienny] (21): RejPs 74v; LibLeg 10/155v [2 r.]; gdyż z wielką ſtátecżnośćią od wiela lat Polákom Turcy przymierze dźierżą BielKron [3323]v, 253v, 383v, 407v [2 r.]; Iura induciarum servare, Dzierżeć przimierze/ zupełnie ſie w dzierżeniu przimierza záchowáć. Mącz 389a, [351]b, 419a; Prot D4; BielSat C4v; iż s tákim káżdym obiecał Pan wiecżne przymierze dzyerżeć. RejPos 32v, 32, 34; RejZwierc 153, 188; MycPrz I C, II B4; BielRozm 23.

»dzierżec przysięgę« [szyk zmienny] (4): A thak proſche vm m. Kroliv abiszraczil vczinycz yako pan Chrzeſczyanſky abiſczie dzyerzely prziſſyegy y zapyſſi yakoſmi prziſſyegaly LibLeg 10/123v, 11/47v, 168; Qui iusiurandum violat, fidem violat, Cic. Który prziſięgę łamie/ ten y wiárę łamie/ to yeſt/ ten wiáry niema który prziſięgi nie dzierżi. Mącz 498b.

»dzierżeć rzecz(y)« (2): bo hoſpodar moy derzi rzecz czo w. m. myal zoyczem yego pyotrem voyewodam LibLeg 11/163; ZapWar 1550 nr 2655.

»dzierżec słowo« [szyk zmienny] (10): rádził ſie ná to Skánderbeg rad ſwoich/ ktorzy mu rádzyli áby dzierżał ſłowo/ thák Pogáninowi iáko Krześćiánom BielKron 253v, 430, 432v; Fallere fidem, Niedzierżeć słowá. Mącz 116d, 125d, 126a, 360c, 389a; HistRzym 112; RejZwierc 241.

»z obu stron dzierżeć« (1): á nigdy dobrą/ wiárą nieſtali przytem co kolwiek on był kiedy ſniemi/ zobu ſtron dzierżec poſtánowił. RejPs 116.

»dzierżeć ślub« [szyk zmienny] (11): Dzyerzże wiernie ten ſlub Pánu swemu RejPos Bv, 29v, 106, 341, Ooo4; Gdyż on [Bóg] nam ná wſzem dzierży mocno ſluby á obietnice ſwoie RejZwierc 261, 190 [2 r.], 195v, 261; KochProp 6.

»dzierżeć [jaką] wiarę« = wyznawać jakąś religię [szyk zmienny] (19): LibLeg 8/133v; Wyznawa też wiarę Panſką Ktorą dzierżał Kreſczianſka RejKup Eev; KromRozm I A4; podobno thi wyarą Zidowſka dzyerziſch. LibMal 1554/189, 1554/189; KrowObr 41; OrzRozm G [2 r.]; [Andrzeia a Lawęntę] zá rázem/ áby záſię ſtárą wiárę Tátárſką dzierżeli BielKron 300, 144, 198, 206, 214, 300v, 386; RejAp 70; takież Sárácenowie przez obietnicę Máchometowę iegoż zakon y wiárę dźierżą HistRzym 98; RejPos 61; RejPosWstaw [1432]v.

»dzierżec wiarę« = dotrzymywać słowa, przyrzeczenia, być wiernym [szyk zmienny] (29): RejPs 17v, 214; RejKup p5v; KromRozm I D; Wezwał potym Tullus Meciuſá do ſiebie/ przełożył mu iego ſpráwę/ potym kazał go konmi zwłocżyć [...] iáko tego ktory wiáry nie dzyerży. BielKron 102, 145, 203v, 430; RejAp 124, 165v; á iáka to ieſt roſkoſz wielka/ dzyerżeć wiárę á ſtałość Pánu ſwoiemu RejPos 331v, A6v, 49, 57, 90, Ooo3v (15); KuczbKat 330; RejZwierc 195; BudBib 3.Esdr 1/47; KochProp 6.

»[jakie] wyznanie dzierżeć« (1): á lepiey nákoniec dyabeł wierzył y wyznawał w Ewányeliey á niżeli ći ktorzy to wyznánie dawne dzierżą. SarnUzn G8.

»[jaki] zakon dzierżeć« = wyznawać jakąś religię (4): á yákoſmy tento zakon dźyerżeć powinni. KromRozm II n, vv; A ktorzy zakonu Máchomethowego nie dzierżą/ piekłem wiecżnym zágrozili tobie. BielKron 260v; HistRzym 98.

Szeregi: »dzierżeć (i) (za)chowa(wa)ć a. zachowywać (i pilnować)« [szyk 6 : 4] (10): LibLeg 7/32v, 10/155v; Napierwey Krolá tym potkáli/ ieſli chce záchowáć á dzyerżeć w cáłośći teſtáment krolá Káźimierzá. BielKron 377, 401; A któryby tego Dekretu chowáć/ dźierżeć y pilnowáć niechćiał [qui vero illud servare, tenere et ad illud attendere nolet JanStat 193]/ [...] tedy my przećiwko tákowéy ſtronie przerzeczonych vſtaw niechowáiącéy/ y wſzyſtkié Rády náſzé y obywátele mamy bydź/ y niedopuſczáć mu ſwéy woléy. SarnStat 172, 13, 164, 266, 948, 1190.

»dzierżeć i mieć« (1): [o Królu] Kśiążętách/ Pánách/ poddánych iego zupełné vfánié y przeſpieczeńſtwo/ odłożywſzy wſzelki nieprzyiaćielſki obyczay/ teraz y ná potym ábyſmy dźierżeli y mieli [teneamus JanStat 872] SarnStat 1093.

»(nie) dźierżeć i (ani) (wy)pełnić« (3): Tho wſiſthko vyſzey pyſſano, slvbvyemy [...] dzierſzecz v wypelnycz LibLeg 6/160v, 6/79v; A thák tućby dopiro zápłákáć moy miły brácie á nędzny cżłowiecże/ [...] rozmyſliwſzy ſie iż ni w cźym nie dzyerżyſz áni pełniſz ſlubu Pánu ſwemu RejPos 106.

»strzec i dzierżeć« (2): my ſámi oné [artykuły swobody] [...] pilnie ſtrzédzy dźierżeć obiecuiemy SarnStat 1064, 1193.

»dzierżeć i trzymać« (1): tákże y potomkowie náſzy Krolowie Polſcy to [przywileje] im dźierżéć y trzymáć będą powinni SarnStat 1182.

a. Obchodzić, świętować [co] (1):
Zwrot: »święto dzierżeć« (1): Solenne suum facere aut celebrare, Kiermáſz álbo ynſze vrocziſte ſwięto dzierżeć. Mącz 398d.
8. Zawierać, mieścić w sobie [kogo, co] (2): 9. oͮ. á 100. lib. dzierżą 15. lib. ſkruſzonych. KłosAlg Hv.
Szereg: »nie mieć abo nie dzierżeć« (1): Boſtwo y cżłowiecżeńſtwo [...] ſámy z ſiebie ábo przez ſię nie ſą/ ále w inſzym ſą záwárthe/ abo inſzy ie ma/ A Bogći ſam od ſiebie ieſt/ y żaden go nie má/ ábo nie dzierży/ on Boſtwo y Boſką náturę ma w ſobie GrzegRóżn L.
9. Oceniać, szacować (4):

dzierżeć co (2): LibMal 1548/142; Avare statuere pretium arti suae, Każdą rzecz drogo dzierżeć. Mącz 19c.

Zwrot: »drogo dzierżeć« (3): Care aestimare, Drogo cenić/ albo ſzácow⟨a⟩ć/ Drogo dzierżeć. Mącz 39d, 19c, 85c.
Szereg: »cenić i dzierżeć« (1): Bo nad ſluſchnoſzcz thowari czenya y dzierza, abi ym them dluzey onich doſtawalo LibMal 1548/142.
10. Zajmować jakieś miejsce (o orientacji przestrzennej) [co] (6):
Zwroty: »dzierżeć prawą stronę« (1): ſpráwili ſie náſzy ku potkániu choćia w troſze/ dzyerżał práwą ſtronę Mikołay Sieniáwſki/ á Tęcżyńſki lewą/ potkáli ſie dobrze. BielKron 424.

»dzierżeć śrzodek« (1): Skánderbeg dzierżał śrzodek z rycerſtwem doświadcżonym Kroieńſkim BielKron 244v.

W przen (4):
Zwrot: »śrzodek, średnią drogę dzierżeć« (3 : 1): áni na práwo áni ná lewo/ ále śrzodek dźierżąc miedzy ſtronámi dwiemá kácerſkiemi/ trwaymy. GrzegRóżn M2v, D3v, K; SarnUzn B2v.
11. Utrzymywać (się), zachowywać (o zjawiskach, stanach fizycznych, meteorologicznych) (4):
Fraza: »mgła dzierży« (1): Nazaiutrz [...] od poł dnia mgła dzierżała do wiecżora. LudWieś B2v.
Zwroty: »dzierżeć gorącość« (1): zaſię kamien albo żelazo wielgie gdy ſie rozpali długo w ſobie dzierzi gorączoſć GlabGad E3v.

»dzierżeć pogodą« (1): ten Marzecz [...] potymże będzie dzierżał pogodą LudWieś Bv.

»śniegiem dzierżeć« (1): Pokazuie nam iż then Grudzień będzie ſniegiem dzierżał do pełniey. LudWieś B3.

12. Przyczyniać się do trwania jakiejś czynności lub stanu, kontynuuować coś [co] (26):
Zwroty: »bieg dzierżeć« (1): Także na wznák [gwiazdy konstelacji Niedzwiedzicy] biég dźierżą KochPhaen 2.

»obronę dzierżeć« [szyk zmienny] (8): LibLeg 8/133v; tedysmy do rad pańſtwa naſſego vielkiego Xięſtwa Litewſkiego to rozkazali, aby oni tez wtem rocze iednoſtainą obronę z Koroną Polſką dzierzeli przecziwko spolnem nieprziiaczieliom ComCrac 11, 11, 11v [2 r.]; LubPs M2v; Bo Márchionów vrząd iest, pográniczną obronę dźierżeć SarnStat 131, 131.

»(nie) dzierżeć spor(-u)« [szyk zmienny] (7): KromRozm I N3v; Zbożni ludźie przećiwko Zydom/ Máchometom/ y im podobnym ſpor dźierżą GrzegRóżn M3v, I2; GórnDworz N, N8v, T5; wiélé ich [Filozofów] ſpor dźierży. Oczko 6.

»straż (a. strożą) dzierżeć« [szyk zmienny] (8): A iż też kápłan/ zwłaſſczá ktory ſye ludem yákim opyeka/ yákoby ſtraż nád onym ludem dźyerży KromRozm III I2; BibRadz Ez 40/46; Excubo, Czuyę/ Strzegę Dzierzę ſtrożą. Mącz 70b; Procubitor, Ten który ſtrażą dźierży w obozie/ ſtróż. Mącz 324c, 70b, 496a; StryjKron 26; Gdźie/ iáko pſczoły/ w koło ſwego páná [króla] Straż dźierżém/ niécąc ognié aż do ráná. KochPieś 15.

»upor dzierżeć« (1): Iáko y dziś ledwie iż mu iey pálcem nie vkażeſz á on przedſię będzie táki vpor dzierżał [...] chociay ſie będzie wſzytko ſzcżyrze a iáſnie ſłowu Páńſkiemu ſprzećiwiło. RejAp 43v.

W przen (1):
Zwrot: »straż dzierżeć« (1): A gdyż to pewnie wieſz/ iż ták możny Pan nád tobą ſtraż dzierży RejPos 139.
*** Bez wystarczającego kontekstu (6): Habeo, Mam/ dzierżę. Mącz 150d, 314b, 389a; Trzymáć/ dzierżeć. Tenere. Calag 262b; Contineo ‒ Ztrzimiwąm, zawcziagąm, dzierzę. Calep 252a, 1054a,

Synonimy: 2. chować; 3. chować; 4. mieć, posiadać, trzymać; 5. pełnić, sprawować; 6. rozumieć, twierdzić, wierzyć; 7. chować, mieć, pełnić, strzec, trzymać, wypełniać, zachowywać; 8. mieć; 9. cenić.

Formacje współrdzenne: dodzierżeć, obdzierżeć, odzierżeć, podzierżeć, pozadzierżeć, pozadzierżeć sięprzedzierżeć, przydzierżeć, przydzierżeć sięwydzierżeć, wzdzierżeć, zadzierżeć, zdzierżeć; pozadzierżać, pozadzierżać sięprzydzierżać, przydzierżać sięzadzierżać; pozadzierżyć, wydzierżyć, zadzierżyć, zadzierżyć siędodzierżawać, odzierżawać, przydzierżawać, przydzierżawać sięwydzierżawać, zadzierżawać; zadzierżewać; przedzierżowaćzdzierżować; odzierżywać, przydzierżywać sięwzdzierżywać, zadzierżywać.

Cf DZIERŻAN, DZIERŻANIE, DZIERŻĄCY, DZIERŻENIE

KN