[zaloguj się]
[pdf]

[OFIARNIKOW ai

Fleksja

N pl subst ofiarnikow(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przymiotnik od „ofiarnik” ‘kaptan’ (w judaizmie Starego Testamentu); w połączeniu z nazwą części ciała, użytą metonimicznie: Bo wárgi offiárnikowe [labia sacerdotis] máią ſtrzec vmieiętnośći/ y zakonu pytáć będą z vſt iego BudBib Mal 2/7 (Linde błędnie: Mich).

Synonimy cf OFIAROWNICY.

Cf [OFIARNICZY], OFIAROWNICKI, OFIAROWNICZY, OFIAROWNIKOW]

FP