[zaloguj się]
[pdf]

OGONOWY (1) ai

Fleksja

N sg m ogonowy.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Przymiotnik od „ogon (u ptaka)”; będący ogonem; penitus Cn: Uropygium et Oropygium, Guźicá yáko v kur y inego ptáſtwá w którey ogonowy puſz ſtoyi. Mącz 509a.

Cf OGONATY, OGONIASTY, OGONISTY, [OGONNY]

KŁ