[zaloguj się]
[pdf]

OHYDNY (6) ai

o prawdopodobnie jasne (jak w ohyda).

Fleksja
sg
mNohydny fNohydnå
pl
N subst ohydn(e)
A subst ohydn(e)

sg m N ohydny (1). ◊ f N ohydnå (2). ◊ pl N subst ohydn(e) (1). ◊ A subst ohydn(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Budząc wstręt, odrazę (6):
a. Pod względem fizycznym: szpetny, obrzydliwy (1):
Szereg: »brzydki i ohydny« (1): Abowiem káżdá ráná álbo wrzod ktory ná tym mieyſczu będzie gdzie go ocży nie widáią/ ácż boli/ ácż gi káżdy cżuie/ ále wżdy nie ták brzydki ieſt y nie ták ohydny iáko ten czo vſtáwicżnie nań ocży pátrzą. RejZwierc 267.
b. Pod względem moralnym (5): Bo cie tho záwżdy będzie wiodło ná pychę/ ná gniew/ ná pomſtę/ ná łákomſtwo/ ná opilſthwo/ ná obżárſtwo/ y ná ináze przypadki ktore ſie iemu podobáią/ á kthore ſą ohydne y ſzkodliwe pocżćiwemu ſtanowi twoiemu. RejZwierc 36; WIęcbyś ták rzekł/ iuż wſzyſcy wiedzą iáko tho ieſt ſproſny á ſzkodliwy przymiot w przyrodzeniu cżłowiecżym tá ſzpetna obleśność á tá ohydna obłudność á plugáwa nieprawdá. RejZwierc 96, 91 [2 r.].
Szereg: »straszny a ohydny« (1): A thák poććiwy cżłowiek pátrz/ ázali ſie nie ma ná co rozmyſláć/ ſłyſząc ták ſtráſzne á ohydne przypadki przyrodzenia ſwego? RejZwierc 68.

Synonimy: brzydki, brzydliwy.

Cf [OHYSNY]

ZCh, (MP)