[zaloguj się]
[pdf]

OKRAWKA (6) sb

okrawka f (4), okrawek m (1), okrawka a. okrawek (1); okrawka Calep (4); okrawek SkarŻyw. [Za postać wątpliwą uznano N pl z tekstu, w którym nie ma zaświadczonej pewnej odmianki. Użycia N pl z tekstu, w którym występuje pewna odmianka okrawka, zostały do niej doliczone].

o oraz końcowe a prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -a); pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg pl
N okråwka okråwki
G okråwkow
I okråwki(e)m

sg N okråwka (1). ◊ I okråwki(e)m (1). ◊ pl N okråwki (4). ◊ [G okråwkow.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Odcięty, niewielki, bezużyteczny i niepotrzebny kawałek czegoś; ścinek, zrzynek, skrawek; praesegmen, schidia, segmen, segmentum Calep (6): Schidia – Trząski, okrawki. Calep 953a; Segmen – Vczinek, vrzinek, okrawka. Calep 960b; Segmenta – Vczinki, okrawki, ſtruczini. Calep 960b, 839a; [OpisŻup 547; UrsinGramm 121 (Linde)].

okrawka czego (1): [męczennicy] prędzey przyiaćiołmi/ dziećmi/ żonámi/ bogáctwy nie oſzacowánemi/ niżli my iednem okrawkiem ſukná dla Chryſtuſa y zbáwienia ſwego wzgardzali. SkarŻyw A3v; [SienHerb 528b; popioł z pieca zwłaſzcża z winney máćice okrawkow ſpalonych bárzo chorym śliwam pomaga. Cresc 1571 391].

okrawka od czego (1): Recisamentum cartae, okrawky od papirv BartBydg 129b.

Synonimy: ucinek, urzynek.

LWil(iKŁ)