« Poprzednie hasło: OMOWIAĆ | Następne hasło: OMOWIĆ SIĘ » |
OMOWIĆ (3) vb pf
Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-), drugie prawdopodobnie pochylone (tak w mowić).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | omówił |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | omówiłby |
praet 3 sg m omówił (2). ◊ con 3 sg m omówiłby (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
- 1. Uzasadnić (1)
- 2. Wytłumaczyć, wyjaśnić, dać znać (1)
- 3. Ocenić, oszacować nie szczędząc uwag (1)
1. Uzasadnić [co] (1): y niewinność ſwoię omowił/ y przycżyny ſłuſzne powiedzyał/ iż tho nie z iego przycżyny ſzło. BielKron 393.
2. Wytłumaczyć, wyjaśnić, dać znać (1): A mogkly by aby szam przyachal yesly yaky nyedostathek nany, thedy przyslalby, omowylby nyemam A poslalby czo czolwyek [!] czo by myal. LibLeg 7/98.
3. Ocenić, oszacować nie szczędząc uwag [kogo] (1): (nagł.) Do ſzácunkarzá ſpraw ludzkich. (–) ZOilus był Poetá Amphipolitáńſki/ Rad káżdego omowił miał ten zwycżay páńſki. Prze co oni vcżeni ludzye go wzgárdzili/ Et canis rethoricus ták mu imię dáli. PaprPan B2v.
Synonimy: 2. wyjaśnić.
Formacje współrdzenne cf MOWIĆ.
IM