[zaloguj się]
[pdf]

OPUSTOSZEĆ (2) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m opustoszåł m pers
n subst opustoszały

praet 3 sg m opustoszåł (1). ◊ 3 pl subst opustoszały (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stać się pustym, opuszczonym (2): Zywot náſz yeſt ták nędznye ſpołu z zyemyą zrownan/ [...] A yuż ták opuſtoſſał práwye ná wſſe ſtrony LubPs M2v; Miáſto dżdżá z niebá pádał grad kámięniſty/ A z grádem nieſłychány wicher ogniſty. Záczym wſzytki winnice opuſtoſzáły KochPs 159.

Formacje współrdzenne cf PUSTOSZYĆ.

Cf OPUSTOSZAŁY

TZ