[zaloguj się]

OPUSTOSZENIE (1) sb n

Fleksja

N sg opustosz(e)ni(e).

stp, Cn, Linde brak.

Zniszczenie, zrujnowanie: Bo też to opuſtoſzenie nie przyſzło ná nie áż dopiero potym gdy Meſyaſzá im według obietnic dánego/ odrzućili. Dla cżego też Ieruzálem y kośćioł do gruntu zburzono: y wſzyſtkie práwie piecżęći przymierza onego ſtárego odięto. CzechRozm 72.

Cf OPUSTOSZYĆ

TZ