[zaloguj się]
[pdf]

OPUSZYĆ SIĘ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf opuszyć się
conditionalis
pl
1 m pers byśmy się opuszyli

inf opuszyć się (1). ◊ con 1 pl m pers byśmy się opuszyli (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Urosnąć jak ciasto w dzieży; w przen [czym] (2):

W połączeniu szeregowym (1): Ty tedy trzy częśći náſzey nátury y náſzey dźieże záczynić ſię máią/ opuſzyć y zápiżmowáć Chryſtuſem y chwałą świętą/ y żywotem y przykłády iego. SkarKaz 85a.

Szereg: »zaczynić i opuszyć się« (1): Abyſmy ſię inſzym nowym kwáſem záczynili y opuſzyli/ áby dźieżá nátury náſzey/ iuż nie woniáłá Iádámem SkarKaz 84b. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Formacje współrdzenne cf PUSZYĆ.

MŚ