Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ORĘDOWANIE]

Następne hasło: ORĘDOWNICZKA »

ORĘDOWNICA (1) sb f

Fleksja

N sg orędownica.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

Ta, która oręduje, wstawia się za kimś, prosi za kimś

Ta, która oręduje, wstawia się za kimś, prosi za kimś:

Wyrażenie: peryfr. »orędownica zbawienia naszego« = Matka Boska: Takowymi ſlowy orędownitza zbawieniá naſſé^go tzalą notz pratzuiątz bogu ſie modlila o ſynácżka ſwégo. OpecŻyw 33.

Synonimy cf ORĘDOWNICZKA.

Cf ORĘDOWNICZKA