[zaloguj się]
[pdf]

ORZĄCY (6) part praes act

orzący (2), orząc (4); orzący CzechRozm, WujNT; orząc BielKron (3), BielRozm.

o prawdopodobnie jasne (tak w orać).

Fleksja
sg
mNorząc
Gorząc(e)go
Aorząc(e)go, orząc
pl
A m pers orząc

sg m N orząc (2). ◊ G orząc(e)go (1). ◊ A orząc(e)go (1) CzechRozm, orząc (1) BielKron. ◊ A pl m pers orząc (1).

Sł stp s.v. orać, Cn, Linde brak.

Uprawiający ziemię, spulchniający ziemię pod zasiew przez przewracanie skib za pomocą pługa (6): Gdy tedy ſzedł Heliaſz/ nadſzedł dwánaſcie mężow orząc [arantem Vulg 3.Reg 19/19]/ káżdy ſwemi wołmi BielKron 85, 120v; CzechRozm 212v; Hoyniey żywie kożuſznik ná ſwoy máły notek/ Niżli ná wśi nieborak orząc pługiem kmiotek BielRozm 17.
Szeregi: »orzący abo pasący« (1): A ktoż z was iest coby miał ſługę orzącego ábo páſącego [Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem] WujNT Luc 17/7.

»nie siejąc ani orząc« (1): á Tátárowie wſzytkę źiemię ſplundrowawſzy/ trzy látá w niey mieſzkáli/ ná oſtátku ie głod wygnał/ bo nie był kto ſieiąc áni orząc BielKron 302v.

Cf ORAĆ

TZ