[zaloguj się]

ROZMIŁOWANIE (2) sb n

Fleksja

D sg rozmiłowaniu (2).

stp, Cn, Linde brak.

Rzeczownik odrozmiłować się” ‘upodobać sobie, polubić (2):

rozmiłowanie czego (1): Hiſtorie Rozmáite z Rzymskich y z innych dźieiow wybráne z wykłády ich obycżáynemi/ ludźi ku rozmiłowániu mądrośći y też innych cnoth przywodzące. HistRzym kt.

rozmiłowanie czyje [= kogo] (1): bo [Jezus] z ludzmi obtzuiątz/ iedzątz/ ij pijątz/ przywodzil ie ku rozmilowaniu ſwému. OpecŻyw 45v.

Synonimy: ukochanie, ukochanie się.

Cf ROZMIŁOWAĆ SIĘ

KO