[zaloguj się]
[pdf]

[OTROCZĄTKO sb n

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w otrok oraz -o).

Fleksja
sg
N otroczątko
A otroczątko
V otroczątko

sg N otroczątko. ◊ A otroczątko. ◊ V otroczątko.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Niemowlę, dziecko płci męskiej; puer, puerulus PolAnt: Y otworzyłá [skrzynkę]/ y vyrzáłá dziećię áno otrocżątko płácże [et vidit ipsum puerum. Et ecce puer flebat]/ y zmiłowáłá ſię nád nim BudBib Ex 2/6 (Linde); przyſzli obrzezáć otroczątko [pácholątko BudNT] BudBib Luc l/55[59]; Co wżdy zacż otrocżątko [puerulus (marg) puer (–) pácholę BudNT] to będzie? BudBib Luc 1/62[66], Luc 1/72[76].
Szereg: »pacholątko albo otroczątko«: Sżedſzy pilnie ſię wypytayćie o dziećięćiu [de puero] (marg) Greckie słowo Pedion właśnie pacholątko álbo otroczątko znáczy. To ieſt dziećię nie niewieśćiey ále męſkiey płći. (–) BudBib Matth 2/8 (Linde).

Synonimy: chłopiąteczko, chłopiątko, chłopiec, chłopię, dzieciątko, dziecię, dziecko, niemowiątko, niemowlę, osesek, pacholątko.

Cf [OTROCZĘ]]

FP