[zaloguj się]

OWCZARZ (10) sb m

owczarz (3), owcarz (1), owczarz a. owcarz (6); owczarz RejZwierz, Mącz, RejZwierc; owcarz Murm.

o prawdopodobnie jasne (tak w owca); -arz (1) Mącz, -årz (1) Murm; -årz-.

Fleksja
sg pl
N owczårz owczårze
D owczårzewi
I owczårz(e)m

sg N owczårz (6).D owczårzewi (1).I owczårz(e)m (1).pl N owczårze (2).

stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) i XVIII w.

Znaczenia
Pasterz owiec; opilio Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; ovilio BartBydg, Calep, Cn; upilio Calep, Cn (10): Opilio. eyn ſcheffer Owcarz Murm 179; Mymer1 15v; Opilio, owczarz, custos et pastor ovium, ovilio BartBydg 102b; Ieſly zebi wiecz ktorzi owczarze chcziely za wolią waſchą na polach przes granyczae panstwa waschego owcze ſwe pascz LibLeg 10/68v; wdalyewye owczarzewy v karczmarza kabath skorzany czerwony y ſuknya schara vkradl LibMal 1545/104; RejZwierz 33; Opilio, Páſtuchá owczy/ Owczárz. Mącz 265b; gdy przeććiſz czo ſie działo z onym zacnym á ſławnym Gedeonem/ ktory był proſtym cżłowiekiem á owcżarzem v oycá ſwego RejZwierc 205v; Calep [732]b, 1141b; [Opilio, ein Schefer. Pol. Owcarz. Volck 431a].
[Wyrażenie: praw. »owczarz osepny« = prawdopodobnie opłacany zbożem (osep = danina w zbożu): Owcżarze/ Ośiepni [!]/ Pańſtowi/ Fáleczni/ y inni áby dáli od dźieśiąći Owiec ſwych po groſzu dwu Konst 1581/199 (Linde).]

JB