[zaloguj się]
[pdf]

OZNACZAĆ (5) vb impf

o oraz pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 oznaczam oznaczåmy
3 oznaczå
praet
sg
3 m oznaczåł

praes 1 sg oznaczam (2). ◊ 3 sg oznaczå (1). ◊ 1 pl oznaczåmy (1). ◊ praet 3 sg m oznaczåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. oznaczyć.

1. Określać słowem mówionym bądź pisanym, nazywać (4):

oznaczać kogo czym (2): Biſkupom y Dyákonom łáſká y pokoy rć. Co to ma być? Izali w iednym mieśćie wiele było biſkupow? żadną miárą: ále tym tytułem oznácza kápłany. SkarKaz 607b. Cf Zwrot.

Zwrot: »słowy oznaczać [kogo]« (1): Nie boſtwo tedy iákie ábo cżłowiecżeńſtwo/ áni Bogá y cżłowieká w iedno złożonego/ tymi ſłowy [nasienie niewieście] Bog oznácżał/ ále zgołá cżłowieká/ ktory wężowi głowę zetrzeć miał CzechEp 294.
a. Celem uściślenia: definiować (1): Definio – Oznacząm, opiſsuię. Calep 296a.
b. Celem przestrzegania przez kogoś postanowienia, rozkazu: ustanawiać [komu] (1):
Szereg: »oznaczać i wiadomo czynić« (1): ZYGMVNT AVGVST, Z ŁASKI Bozéy Król Polſki [...] WSzem w obec y każdemu z oſobná oznáczamy/ y wiádomo czynimy. SarnStat 1026.
2. Zakreślać wokoło (1): Circunsignare [...] Germ. Vmbzeichnen – Pol. Oznacząm. Calep 199b.

Synonimy: 1. mianować, nazywać; a. opisować; b. postanawiać, ustanawiać, 2. okreszać.

Formacje współrdzenne cf ZNACZYĆ.

EW