[zaloguj się]
[pdf]

[OŹRZEDLE sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
sg
N oźrzedl(e)
A oźrzedl(e)

sg N oźrzedl(e). ◊ A oźrzedl(e).

Sł stp: hożedle, ożegle, Cn brak.

Otwór w koszuli lub wierzchniej odzieży, przez który przesuwa się głowę; też obramowanie, kołnierz wokół tego otworu:

oźrzedle czego: Iáko oliwá wyborna na głowie ſpływáiąca (ná) brodę Aharonowę/ ktora ſpływa ná oźrzedle ſzat iego [quodque descendit super oram vestimentorum eiu Ktora też ſpływa ná kráie odzienia iego Leop; Która ſpływa ná kráie (marg) ábo ná bramy (–) odźiénia iego WujBib]. BudBib Ps 132/2 (Linde); Ad amorem distrahendum. Accipe camisiam eius femine [...] et minge per capucium eius alias przesz ozrzedlÿe GlosyKórn II 173.

W porównaniu: Prze mnoſtwo nocy choroby odmieniło ſię odzienie moie/ iáko ozrzedle śćiſnęła mię ſuknia moiá [Sicut ora tunicae meae cinavit me; á nieinácżey iáko kraniec około ſzyie obthocżyli mie Leop; y iáko oboyczykiem ſzáty opaſáli mię WujBib] BudBib Iob 30/18 (Linde).

Synonimy: kaplerz, kolnierz, kraniec, obojczyk.]

MMk