[zaloguj się]
[pdf]

OŻAŁOWAĆ (3) vb pf i [impf]

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -ować); oba a jasne.

Fleksja
inf ożałować
praet
sg pl
1 m m pers -smy ożałowali
3 m ożałowåł m pers
conditionalis
sg
3 m by ożałowåł

inf ożałować (1). ◊ fut [1 sg ożałuję.] ◊ 3 sg ożałuje (1). ◊ praet 3 sg m ożałowåł (1). ◊ [1 pl m pers -smy ożałowali. ◊ con 3 sg m by ożałowåł.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

1. Opłak(iw)ać, (prze)boleć; dedolere, dolere, lugere Cn (3): [Ożáłuię/ Lugeo, defleo, deploro. Volck Ppp4v.]

ożałować czego (3): RejPos 277; Wroćił ſię tedy názad/ ożáłował ſzkody KlonWor 23; Choćia ſpáśie zły ſąśiad/ oſtátek vkrádnie: Wſzytkiego tego oracż ożáłuie ſnádnie. KlonWor 78.

[ożałować co: By Serdecznie pokutował/ Grzechy ſwe ozalowal Krofej G6v; poczial plákac/ Y zloſcy ſwe ozálowac Krofej M6.]

Szereg: »ostradać a ożałować« (1): y potym oſtrádáć á ożáłowáć iuż tu y onego wiecżnego żywotá ſwego przyſzłego RejPos 277.
2. [Obwinić, oskarżyć: Alloqui ożałowac Cervus F31 50v; Calumniari ... Pothwarzacz fałſzywie. Ożałowacz Cervus F40 260v.

ożałować kogo: A tako Pilat wymye gi z rąku nassich, amy potempiony bychom byli, Bo rzecze, yzesmy nyewynnego lscziwie ozalowaly. SprChęd 86.]

Synonimy: 1. opłakać; 2. obwinić, oskarżyć.

Formacje współrdzenne cf ŻAŁOWAĆ.

Cf OBŻAŁOWAĆ, OŻAŁOWANIE, [OŻAŁOWANY]

EW