Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PACHOLCZY

Następne hasło: PACHOLCZYSKO »

[PACHOLCZYĆ vb impf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w pacholę).

Fleksja

inf	pacholczyć

inf pacholczyć. ◊ part praes act pacholcząc.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

[Być czyimś sługą; przen]
- a) [Zachowywać się jak pachołek, nadskakiwać]

Być czyimś sługą; przen:

pacholczyć komu: ábyſmy mieli gonić ná piekło y ná ſmierć wiecżną/ znowu pácholcżyć Szátánowi/ ciągnąc iego iárzmo GilPos 64 (Linde).

a) Zachowywać się jak pachołek, nadskakiwać: ktorzy [Żydzi] [...] dla zbytniey chćiwośći y łákomſtwá tym Iudaſzom ſromotnie y ledwie nie pácholcżąc zábiegáią. MojŻydOkr 24.]