[zaloguj się]
[pdf]

PALANTOWAĆ (1) vb impf

palantować, [palentować].

Pierwsze i drugie a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować); e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
fut
sg pl
1 m będę palantowåł m pers
2 m m pers palentować będziecie
con praet
pl
3 m pers by byli palantowali

[fut 1 sg m będę palantowåł. ◊ 2 pl m pers palentować będziecie.] ◊ con praet 3 pl m pers by byli palantowali.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII(XVIII) w.

Bić kijem lub powrozem; compilare a. multare fuste aliquem, concipilare, fustigare, impingere fustem alicui Cn: [(nagł) [Jezus] Levabit flagellum de funalibus (–) Będę dużo palantował, A nie będę was żałował. DramStp II 264.]

palantować kogo czym: Vćiął mu wnet pułnoſá/ ſkrzydło okálicżył/ Y nog kilkádźieśiąt wnet żorawich nálicżył. [...] Aże tył muśieli dáć/ y ſnadźby wygráli/ By byli ich tym [kijcem] dáley iuż pálántowáli. KmitaSpit B4.

a. [Przepędzać bijąc [skąd dokąd]: ſktorich [proroków] iedne zábijecie i vkrziżuiecie/ drugie vbijećie w zborzech wáſſych/ á z iednego miáſtá do drugiego pálentowáć będziećie FarnZnaj 133v (Linde).]

SBu