[zaloguj się]
[pdf]

PANDR (1) sb m

-a-, [-å-].

Fleksja
pl
N pandrowie
G pandrów

pl [N pandrowie.] ◊ G pandrów.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w. (z Cn).

Robak lęgnący się w pożywieniu; vermis Cn: Mięſo áby długo trfáło w chowániu/ bes pándrów y ſmrodu. SienLek 163v; [ty rzecży ſą bárzo przećiwne robáctwu/ ktore śię w zbożu lęże/ iáko cżerwie/ pandrowie/ y myſzy Cresc 1571 151 (Linde)].

[W porównaniu: że w człowiecze [...] téż bywáią drugie [glisty] [k]rótkié/ okrągłe/ iáko pándrowie máli. UrzędowHerb 5a (Linde).]

Cf [PANDROW]

HK