[zaloguj się]
[pdf]

[PANDROW sb m

pandrow, panrow, pamrow.

-a-, -å-; o jasne.

Fleksja
sg
N pandrow
A påmrowiå
I pamrowiem

sg N pandrow. ◊ A påmrowiå. ◊ I pamrowiem.

Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII w. (z Cn).

Robak lęgnący się w pożywieniu; vermis Cn: Gurgulio {(panrow)} Glosy II nr 64/22; to ſą wędy troiſte/ to ieſt gdy trzy wędy mośiądzowe ſpołu zwiążą á ná nich rákową ſzyię abo pamrowia/ albo iaką gliſtę wielką naſtrożą Cresc 1571 647; OczkoPrzymiot 562.
Szereg: »pandrow ani czerw«: Bowiem gdźie wiatr nie dochodźi/ tam śię nie zálęże pándrow/ áni też cżerw żaden. Cresc 1571 153 (Linde).

Cf PANDR]

KW