Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PANTOFLOWY

Następne hasło: PANUJĄCY »

[PANUCHNIK sb m

Fleksja

V sg panuchniku.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Dem. od „pan”; forma grzecznościowa w bezpośrednim zwracaniu się do chlebodawcy; tu hipokor.]

Dem. od „pan”; forma grzecznościowa w bezpośrednim zwracaniu się do chlebodawcy; tu hipokor.: Daj pokój, panuchniku, nie bij sługi swego DramStp IV 489.]