2.
[PAPA sb f
Sł stp brak, Cn s.v. papu, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.
Pokarm dla małych dzieci w postaci miękkiej, gęstej masy; cibus puerorum, pap(p)a Cn: Papá/ et pápiná/ Pulmentum tenue, quo cibantur infantes. Volck Qqqv.
Cf [PAPINA], PAPINEK, PAPKA, PAPU]
LWil
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}