[zaloguj się]
[pdf]

PAPIEŻOW (11) ai

a pochylone; teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg
mNpåpieżow fNpåpieżowa nN
G Gpåpieżow(e)j Gpåpieżow(e)go
I I Ipåpieżowym
pl
N subst påpieżow(e)

sg m N (attrib) påpieżow (3). ◊ f N (attrib) påpieżowa (4). ◊ G påpieżow(e)j (1). ◊ n G påpieżow(e)go (1). ◊ I påpieżowym (1). ◊ pl N subst påpieżow(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik dzierżawczy od „papież” (11):
a. Pozostający do papieża w jakimś stosunku społecznym (7): Tákoweć też záćmienie było ták trzydźieśći lat y czterzy/ po ktorym Florencya miáſto zacne było oblężone przez długi czás woyſkiem Károluſá piąthego Ceſárzá/ y Papieżowym LeovPrzep D4v; NiemObr 61.
Wyrażenie: »papieżow kościoł« (2): (nagł) Iákoby Papieżow Kośćioł miſtrzową był. (–) Ieſzcże teſz Papieſz nie mnieyſzą pychę w tym okazuie/ iż on inſze kośćioły Swięte Krześćiáńſkie háńbi y ſromoći/ á ſwoy tylko kośćioł Rzymſki ſlawi názywáiąc go być matką y miſthrzową inſzych wſzyſtkich kośćiołow KrowObr 24, 24v żp.
W przen (3): (nagł) Papieżowá ordá. (–) [...] vkaſz piſmo ſwięte? gdzie Pan Kryſthus/ álbo Piotr Swięty/ w kośćiele krześćijáńſkim poſtánowił kiedy/ nietylko ty rzeknące Kárdynały/ álbo Kurfirſty/ ále teſz iákie Pátryárchy/ Prymáſy/ Arcybiſkupy/ Metropolithany [...] KrowObr 36, 36v żp, Tt2v.
b. Uczyniony, ustanowiony przez papieża (2): (marg) Iż nie Papieżowe to ſą vſtáwy. (–) że ieſzcże Papieżow nie było y moczy ich/ á Tertulian/ Hiláry thych ſłow vżywáli. SarnUzn Cv; tego ſobie w nádźieię rozgrzeſzenia Papieżowego pozwala CzechEp 29.
c. Właściwy papieżowi, cechujący papieża (2): Podpieráiąc pychy Papieżowey/ przywodziſz ony ſlowá Páná Kryſthuſowe/ kthore mowił do Piotrá Swiętego. Tyś ieſt Piotr/ álbo Opotzyſty/ á ná tey opoce zbuduię kośćioł moy. KrowObr 13v, Tt2.

Cf PAPIESKI

LWil