Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PAPONIN

Następne hasło: PAPROCIANY »

[PAPRAĆ SIĘ vb impf

Fleksja

3 pl subst con by się paprały.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVIII w. błędnie: paprzać (się).

Znaczenia

[Grzebać w ziemi (o ptakach)]

Grzebać w ziemi (o ptakach): Młode kurcżętá wywodź do gnoiu ná ſłonie [= słońce]/ áby śię tám pápráły Cresc 1571 582.

Zwrot: »w piasku się paprać«: Támże przy kurzyńcu trzebá ſuchego ogrodká ſpokoynego gdźieby śię [kury] we dnie w piaſku pápráły. Cresc 1571 581 (Linde błędnie: paprzały).]