[zaloguj się]

[PĄCHAĆ SIĘ vb impf

Fleksja

inf pąchać się.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. pąchać.

Wąchać się; przen: zmawiać się [z kim]:
Szereg: »pąchać się i bratać«: Ze zá popierániem ſpráwy tego ziednocżenia obawiáć ſię potrzebá/ áby Turcżyn vſłyſzawſzy/ że ſię Ruſcy Grekowie z naświętſzym oycem pącháć y brátáć pocżynáią/ [...] áby tym prędzey y iádowićiey ták ná nas iáko y ná Chrześćiány pod ſobą mieſzkáiące nie nátarł BronApokr 315.

Formacje współrdzenne cf PĄCHAĆ.

Cf [PĄCHAĆ SIĘ]]

FP