[zaloguj się]

PIENISTY (16) ai

pienisty (15), pianisty (1); pienisty : pianisty FalZioł (1:1).

pie- (14), pię- (1).

e jasne.

Fleksja
sg
mNpienisty fNpienistå, pianist(a) nN
Apienisty A A
L L Lpienistym
pl
N subst pienisté
inne formy
pl A - pienist(e)

sg m N pienisty (8).A pienisty (1).f N pienistå (2), pianist(a) (1).[n L pienistym.]pl N subst pienisté (3).A pienist(e) (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów ze SpiczZioł: pianisty) – XVIII w.

Pokryty pianą, spieniony; spumosus Mącz, Cn; spumeus Calep, Cn; spumans, spumatus, spumifer Cn (16): Mącz 410d; StryjKron 255; człowiek [...] powodźią porwany Płynie/ tám gdźie go nioſą pieniſté báłwány. KochMarsz 153; KochPam 85; Wody z gór ſzumią/ á pięniſta Wilná Iuż brzegóm śilná. KochPieś 31; Calep 1001a; GrochKal 14; GosłCast 9; [Jak syreny śpiewają na morzu pienistym StryjPocząt 43; Ozdobny złotym rzędem ſtoi koń okryty/ Gryząc pieniſty munſztuk y tłukąc kopyty. VergKoch 96 (Linde); Volck 615].
a. O płynach fizjologicznych (8): á gdi też ktemu niekielko ziarn aloes przycżyniſz/ gorące y pieniſte wilkoſci złe wymiata FalZioł I 66b; Też blada vrina/ albo trochę przyrumieńſza z blednoſcią/ na wirzchu ſamym pianiſta/ [...]. Suchoty być onemu cżłowiekowi: znamionuie. FalZioł V [4]v; Mocz pieniſty w niewiáſtach/ nádęćie żołądká známienuie SienLek 27v, 27 [4 r.], 27v.

Cf NIEPIENISTY, PIENIĄCY SIĘ

JBi