Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PIERZEC] (?)

Następne hasło: [PIERZENIE] »

PIERZEJA (1) sb f

Oba e oraz a jasne (tak też Cn).

Fleksja

	sg	pl
N	pierzeja	pierzej(e)
G		pierzei

[sg N pierzeja.] ◊ pl N pierzej(e). ◊ [G pierzei.]

Sł stp: pierzeja, pierzaja, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w.: pierzeja, pierzaja.

Znaczenia

1. Drzwi dwuskrzydłowe albo skrzydło drzwi
2. [Zabudowana strona ulicy lub placu]

1. Drzwi dwuskrzydłowe albo skrzydło drzwi; valva(e) Mącz: Valva vel valvae, Wrotá/ drzwi/ bramá o dwu strziblách/ pierzeye álbo wierzeye weſpołek ſie ſchodzące. Mącz 475a; [Pierżeiá/ Valva. Volck Qqq3v; Valva [...] ein thurgewend/ thor/ feuſterlade. P. pierzeye/ wierzeye/ wrotá/ okienicá. Volck 690].

2. [Zabudowana strona ulicy lub placu; aedificia ex utraque parte viae in oppidis, latus, striga (aedium), vici pars (dextra a. sinistra), vicus (in castris) Cn: Piwowarów teraz jest krakowskich i kleparskich 71, tj z ulice Mikołajskiej, Szpitalskiej [...] i ś. Floriana i z połowice ś. Jana ulice i z Kleparza ze 3 pierzei. LustrKrak I 9; Ieſt tu Woyt z Láwicą; Są dwie pierzeie; á przetoż tá náſzá Wieś ieſt práwym Miáſtem. HerbOdpow Y6.]

Synonimy: 1. brona, drzwi, wierzeje, wrota; 2. połać, ulica.