![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PIĘKRZYĆ | Następne hasło: PIĘKRZYDŁO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIĘKRZYĆ SIĘ (1) vb impf
Fleksja
| inf | piękrzyć się | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | piękrzę się | |
inf piękrzyć się. ◊ [praes 1 sg piękrzę się.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
Znaczenia
Upiększać się; comere se Cn: Lenocinari per translationem, Piękrzić ſie/ piękroszek pilen być. Mącz 188d; [piękrzę ſię/ Lonocinor [!], faciem fuco. Volck Qqq3].
Synonimy: chędożyć się, przybierać się, zdobić się.
Formacje współrdzenne cf PIĘKRZYĆ.
Cf [PIĘKRZENIE], [PIĘKRZENIE SIĘ]
LW