« Poprzednie hasło: ROZPOWIEDZIANY | Następne hasło: ROZPOWIEDZIONY » |
ROZPOWIEDZIEĆ (37) vb pf
roſ- (27), roz- (10).
Oba o oraz pierwsze e jasne; w drugim e wahania.
inf | rozpowiedziéć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | rozpowiedziåł | m pers | |
f | rozpowiedziała | m an | ||
n | subst | rozpowiedziały |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozpowi(e)dz, rozpowiédź |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bym rozpowiedziåł, bych rozpowiedziåł | m pers | bysmy rozpowiedzieli |
3 | m | by rozpowiedziåł | m pers |
inf rozpowiedziéć (6); -éć (1), -eć (1) SarnStat (1:1). ◊ fut 1 sg rozpowi(e)m (2). ◊ 3 sg rozpowié (7); -é (1), -(e) (6). ◊ 1 pl rozpowi(e)my (1). ◊ 3 pl rozpowiedzą (1). ◊ praet 3 sg m rozpowiedziåł (8). [f rozpowiedziała.] ◊ 3 pl subst rozpowiedziały (1). ◊ imp 2 sg rozpowi(e)dz (3) BibRadz, BielKron, PaprPan, rozpowiédź (1) MurzNT. ◊ con 1 sg m bym rozpowiedziåł (1), [bych rozpowiedziåł ]. ◊ 3 sg m by rozpowiedziåł (2). ◊ 1 pl m pers bysmy rozpowiedzieli (1). ◊ part praet act rozpowiedziåwszy (3).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).
rozpowiedzieć co [z wyrazem o znaczeniu ogólnikowym] (7): OpecŻyw [79]v; LibLeg 9/54v; LibMal 1548/146v; roſpowiedźiawſzy im wſzytko/ poſłał ie do Ioppy. WujNT Act 10/8; IEſliby kto do ſądu przyſzedſzy rzeczy ſwéy ſłuſznie rozpowiedźiéć nieumiał/ [...] SarnStat 569 [idem] 912; CiekPotr 83; [KorczRozm E2].
rozpowiedzieć co [= przedmiot wypowiedzi: o czym; opowiedzieć] (7): ktorzy w tym iecháli á proſili rozpowiedziawſzy znáki y cudá iego [św. Stanisława] nawyſzſſemv biſkupowi. BielKron 362, 299v; GórnDworz C7; roſpowiedział im Fáráon ſen ſwoy BudBib Gen 41/8, Deut 30/12; DO nas miły Zophokles záiedź w Ruſkie kráie/ A roſpowiedz vcżćiwych białychgłow zwycżáie PaprPan F4; ModrzBaz 19v.
rozpowiedzieć komu (15): Gdy ty rzecży ſyn roſpowiedziál matce ſwé milé/ ſlyſſątz to [...] ſlzy niezmierné wyléwala OpecŻyw [79]v, 165v; UstPraw H3; RejFig Aa2v; OrzRozm T2v; BielKron 299v, 362, 459; BudBib Gen 41/8; WujNT Act 10/8, 12/17; CiekPotr 58, 83; [HistFort N4]. Cf rozpowiedzieć komu o kim.
rozpowiedzieć komu [o kim], o czym (a. de aliqua re) (2): KromRozm II g4v; gdźie im on Praełat cokolwiek de regno Dei roſpowiedźieć roſkazał ReszList 172; [ListyPol 1536/108; Tu podobno będźieſz chćiał/ ábychći nieco o wyſpách [...] roſpowiedźiał. BusLic 18].
rozpowiedzieć po czym [= gdzie] (1): bowiem roſpowiedzyał po wſzytkiey Perſyey/ iż pánny Mácedońſkie/ broniąc pocżćiwośći ſwey/ pobiły poſły Perſkie bárzo mężne. BielKron 116v.
cum A cum inf „być” (1): Moy towárzyſz miał mię zá ſwiętego/ y roſpowiedźiał wſzem Máchometanom mnie być ſwiętego cżłowieká BielKron 459.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: zaimek pytajny (2), iż (1)] (3): BielKron 116v; WujNT Act 12/17; pomyśl o tym Ieſliby to nie było pożyteczniey, ábym Ia doſzedł do Pángráczá, y roſpowiedział mu Iáko ſię rzecz ma. CiekPotr 58; [Cresc 1571 40].
Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym (1): y niewierzę ia temu/ áby ktory Człowiek chćiał być v nas Krolem Polſkiem/ gdybyſmy mu roſpowiedźieli/ że będźieſz winien naymnieyſze rzeczy ſądźić OrzRozm T2v.
»ustnie rozpowiedzieć« (1): zatym sye lascze V.C.M. porvczam ſwemv myloſcziwemv panv, a ſſam dali pan bog szerzey wſthnye wszythky rzeczy rospowyem LibLeg 9/54v.
Formacje współrdzenne cf POWIEDZIEĆ.
Cf [ROZPOWIEDZENIE], ROZPOWIEDZIANY
KW