[zaloguj się]
[pdf]

PIRWORODNIĘ (2) sb n

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pierworodny).

Fleksja
pl
N pirworodnięta
A pirworodnięta

pl N pirworodnięta (1). ◊ A pirworodnięta (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Dziecko urodzone jako pierwsze (2): pokropicie ią [krwią baranka] podwoie wáſze/ áby był znák ná nich/ áby były w pokoiu záchowáne domy wáſze/ gdy ia ſſtąpię ná zyemię ábych poráźił á pobił ty wſzytki pirworodniętá [primogenitum Vulg Ex 12/12] ich/ v tych złośćiwych narodow RejPos 158v; iákie dziwy cżynił [Pan] przez tegoż Moiżeſzá [...] z niebá żáby pádáły/ wody ſie w kreẃ obracáły/ pirworodniętá zdycháły RejZwierc [203]v.

Cf PIRWORODNIK, PIRZWIENIEC, PIRZWIENIĘ, PIRZWIEŚNIĘ, PIRZWNIĘ

JBi