[zaloguj się]
[pdf]

ROZPUSTOWAĆ (1) vb impf

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozpustuje

[praes 3 sg rozpustuje.] ◊ part praes act rozpustując.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zachowywać się rozwiąźle, nieprzyzwoicie: A ći iáko bydło bezrozumne/ [...] w zátráceniu ſwym záginą/ odnoſząc zápłátę nieſpráwiedliwośći/ roſkoſz máiąc zá powſzednie kochánie/ ſmrodowie y plugáwcy: kocháiący ſię/ w bieśiádách ſwych roſpuſtuiąc [luxuriantes] z wámi. WujNT 2.Petr 2/13.
[W przen: Głowa drży/ Pamięć odchodźi/ Telko ięzyk ieſſcze roſpuſtuie/ á kocha ſie w nieprzyſtoynych rozmowach. ErazmJęzyk Ff7v.]

MPi, SBu