[zaloguj się]
[pdf]

ROZPYTAĆ SIĘ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
imperativus
pl
3 niech się rozpytają
con praet
sg
1 m bym był się rozpytåł

imp 3 pl niech się rozpytają. ◊ [con praet 1 sg m bym był się rozpytåł.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zadać komuś wiele pytań, aby dociec prawdy, wypytać się:

[rozpytać się od kogo z strony czego: Hieronim o ſobie ták piſze: Dla tey nawięcey przycżyny nie dawnom do Alexándryey ieźdźił/ ábym był widźiał Dydimá/ y żebym z ſtrony wſzytkich/ w piſmách wſzytkich wątpliwośći ktorem miał/ był ſię od niego rozpytał. BronApokr 186.]

Przen [w czym]:

Ze zdaniem dopełnieniowym: Ták ieſzcże ſtárſzy Tertulian ná Heretyki woła. Niechay powiáda vkażą pocżątek y zrzodła Kośćiołow ſwoich/ niech ſię rozpytáią wprzeſzłych wiekách maiąli ſucceſyą od pocżątku idącą SkarJedn 33.

Formacje współrdzenne cf PYTAĆ (Errata).

MPi, SBu