[zaloguj się]
[pdf]

POBOISKO (2) sb n

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w po-, -boj- oraz -o).

Fleksja
sg
N poboisko
A poboisko
L poboisku

sg N poboisko (1). ◊ A poboisko (1). ◊ [L poboisku.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Miejsce, gdzie stoczono bitwę, pobojowisko; locus proelii Calag (2): iáko ony woyſká [żydowskie i pogańskie] zwádziwſzy ſie/ ſámy ſie poráźiły/ ták iż woyſká żydowſkie przyſzedſzy ná gotowe poboiſko/ nie mogły donieść łupow á bogáctwá ich do domow ſwoich. RejPos 46; Calag 555a; [Turcy [...] chodząc po onym poboyſku/ nayduiąc niekthore ćiáłá ieſzcże drgáiące/ obnáżywſzy ie z odźienia/ głowy im [...] vćináli. BarlBaz 402 (Linde); Volck Rrrv].

Cf POBOISZCZE, POBOJ, [POBOJEWISKO]

MMk, RS