[zaloguj się]
[pdf]

POBOISZCZE (3) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz boj-).

Fleksja
sg
N poboiszcze
G poboiszczå
L poboiszczu

sg [N poboiszcze.] ◊ G poboiszczå (2). ◊ L poboiszczu (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Miejsce, gdzie stoczono bitwę, pobojowisko (3): Ná onym poboiſczu [...] ziemiá krwie y tłuſtośći nápełniona/ nád zwyczay płodna ſie sſtáłá StryjKron 31; á Włodimirz Syn Iarosławow ledwo z poboyſcza vciekł do Oycá ná Kijow. StryjKron 175, 124 (Linde), [164], 224, 435, 487; [poboyſzcze et poboysko/ Locus, ubi commissum est praelium. Volck Rrrv].

Cf POBOISKO, POBOJ, [POBOJEWISKO]

MMk, RS