[zaloguj się]
[pdf]

[ROZROBIĆ vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz robić).

Fleksja
inf rozrobić
praet
pl
3 m pers rozrobili
impersonalis
praet rozrobi(o)no

inf rozrobić. ◊ praet 3 pl m pers rozrobili. ◊ impers praet rozrobi(o)no.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII – XIX w.

Przygotować grunt, rolę do uprawy: ale za dzierżawy pana chełmieńskiego wiele przyczyniono i rozrobiono. LustrPom 180.

rozrobić kim, czym: pan Kostka kazal roszrobicz [dziedzinę] a nikim iedno sznacz namy, tam musiemy samy soba czceladzyą, bidlkiem, plugiem, radlem, broną KsięgiSądWiej 1571 nr 4602.

Zwrot: »ziemie puste rozrobić«: że oni [...] przed dwiemá ſthy lath onę puſthą ziemicę z Pedemontu wyſzedſzy oſiedli/ y źiemie puſthe rozrobili BazHist 63v (Linde).

Formacje współrdzenne cf ROBIĆ (Errata).

Cf [ROZROBIONY]]

SBu