[zaloguj się]

PODKACIE (1) sb n

Fleksja

N sg podkaci(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Pomocnik kata, przesłuchujący i dozorujący w czasie tortur [kogo]: Quaestionarius, quaesitor id est inquisitor, examinator, Ten który yeſt ná to wyſádzón áby słuchawał tákowych ſpraw około złoczyńſtwá/ burgrábia á od niego foritarz złoczińców/ oprawca/ podkácie. Mącz 336b.

Synonimy: forytarz, oprawca.

JB, AL