Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PODKOWANIE]

Następne hasło: [PODKOWISKO] »

PODKOWANY (2) part praet pass pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w podkowa); a jasne.

Fleksja

sg
m	N	podkowany
m	I	podkowanym

sg m [N podkowany ]. ◊ I podkowanym (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

1. Podbity podkówką (2)
2. [Któremu do kopyt przybito podkowy]

1. Podbity podkówką; clavatus Cn (2):

Wyrażenie: »bot podkowany« = calceamentum clavis confixum Cn (2): RejZwierz 64v; niech też kto chce kołáce botem podkowánym/ Mnie iuż nic nie ſmákuie iedno wdzięcżny pokoy RejZwierc 164v.

2. [Któremu do kopyt przybito podkowy; solum ferreum calceis suppactum habens Cn:

Wyrażenie: »koń podkowany«: iż zna tákie źiele ná Włoſkich gorách/ ná ktore kon [!] podkowány gdy náſtąpi/ odpádnie podkowá SienHerbSzarff )(2v.]

Cf PODKOWAĆ

AL, JB