[zaloguj się]
[pdf]

PODKROLI (6) sb m

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w pod-), drugie prawdopodobnie pochylone (tak w król).

Fleksja
sg
N podkróli
G podkról(e)go
D podkról(e)mu
A podkról(e)go

sg N podkróli (2). ◊ G podkról(e)go (1). ◊ D podkról(e)mu (2). ◊ A podkról(e)go (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Namiestnik króla, gubernator prowincji; subregulus Vulg (6): A ták wziąwſzy liſt od Podkrolego/ iecháłem z Luzytaniey do Liſybony [...]. Przyiechawſzy do Krolá Portugálſkiego był mi bárzo rad BielKron 460v.

W połączeniu z nazwą geograficzną lub przymiotnikiem od tej nazwy [w tym: ai (3), G sb (1); zawsze: podkroli + określenie] (4): Y przykazał piecżą mieć Syſennowi Podkrolemu Syryiey y Feniki Leop 3.Esdr 6/27, 3.Esdr 6/3, 7; Wiodł theż woynę Ceſarz w Hetrurycy przez podkrolego Neápolitáńſkiego BielKron 237v.

W połączeniu z imieniem [zawsze: imię + podkroli] (4): záś wynioſl [naczynie święte] Cyrus Krol z kośćiołá ktory był w Bábiloniey/ á wydał ie Zorobábelowi/ y Sálmázánorowi Podkrolemu Leop 3.Esdr 6/18, 3.Esdr 6/3, 7, 27.

Synonimy: gubernator, namiestnik, sprawca, starosta.

Cf [PODKROL], PODKROLIK

AL, JB