[zaloguj się]
[pdf]

PODMANIĆ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m praet podmanił (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Podbić, ujarzmić (z czes. podmaniti) [co] (2): [Maksyminus] Niemce/ Włochy/ y ine kráiny áż do Fráncyey podmánił/ y wielkiey okrutnośći nád nimi vżywał BielKron 151v.
Zwrot: »sobie podmanić« (1): [Otomanus] nietylko Krześćiánom ále y ſwoim ſzkody cżynił/ ták áż ſobie wiele miáſty [!] krain podmánił w wielkiey Azyey. BielKron 239v.

Synonimy: opanować, podbić, poddać, podgarnąć, podhołdować, posieść, wziąć, zniewolić.

MŚ, SBu