[zaloguj się]
[pdf]

PODRZEMAĆ (2) vb pf

podrzemać (2), [podrzymać].

o oraz a jasne; e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
inf podrzemać

inf podrzemać (1). ◊ fut 2 sg podrzemiesz (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Spędzić pewien czas na drzemce (2): bo ieſt zle á ſzkodliwie Podrzemać przed południem FalZioł V 65.
Zwrot: »mało (co), [trochę] podrzemać« = modicum a. paululum dormitare Vulg (1): Máło co poſpiſz/ máło co podrzemieſz/ Máło co złożyż ręce twoie ábyś vſnął Leop Prov 6/10; [Trochę (trzebá) ſpáć/ trochę (trzebá) podrzemáć [Parvis somnis, parvis dormitationibus] BudBib Prov 24/33; Leop 1577 Prov 6/9 (Linde); WujBib Prov 24/33].
Szereg: »(po)spać, podrzemać« (1): Leop Prov 6/10; [BudBib Prov 24/33; Leop 1577 Prov 6/9 (Linde); Máło/ rzekę/ poſpiſz/ máło podrzymieſz/ trochę ręce złożyſz ku odpoczywániu WujBib Prov 24/33].

Formacje współrdzenne cf DRZEMAĆ.

KW, LWil