[zaloguj się]
[pdf]

PODSTAWIONY (2) part praet pass pf

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg
fNpodstawionå
pl
A subst podstawioné

sg f N podstawionå (1). ◊ pl A subst podstawioné (1).

Sł stp s.v. podstawić, Cn s.v. podkładam co, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn; XVIII) – XVIII w. s.v. podstawić.

1. Postawiony pod czymś, podłożony w celu podparcia; przen; subcuneatus, subiectus Cn (1):
Wyrażenie: »podstawiony podnożkiem« (1): á wſzędy ſie roſciągnęłá ſwięta możność tegoto Boſtwá iego: á zyemiá/ iáko piſmo ſwiádcży/ práwie ieſth podſtáwiona podnoſkiem nog iego. RejPos 78.
2. Umówiony w celu potajemnego działania na czyjąć korzyść (1):
Szereg: »naprawny a podstawiony« (1): IZ niekárność wielką dáłá ludźióm [...] ku fałſzowániu y oſzukániu dopuſczánia śmiałość/ ták iż ſie téż nie boią przez napráwné y podſtáwioné oſoby [per submissas et subornatas personas JanStat 441] iuż w ſądźiéch/ iuż v źiemſkich kśiąg pewné zeznawánia czynić SarnStat 570.

Synonimy: 2. nakłoniony, namowiony, naprawny, poduszczony.

Cf PODSTAWIĆ

KW, MM