![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: (PODUPAŚĆ) | Następne hasło: [PODUSIĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PODUSIĆ (1) vb pf
o jasne.
Fleksja
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | podusił | m pers | podusili |
| f | podusiła | m an | ||
praet 3 sg [m podusił ]. f podusiła. ◊ [3 pl m pers podusili.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Uśmiercić, zabić wielu, wiele [kogo (pl a. sg w funkcji pl), co (żywotne) (pl)]: [czárći wyſzedſzy [...] wſtąpili w ſtádo wieprzów/ y z wielkim pędem w morzu ie ponurzyli/ y ták ie poduśili/ tylko co potym śćiérwy ná brzég ſą wyrzuconé. ŁaszczRecepta 58.]
a. Pozbawiając powietrza do oddychania: Studnia ludźie poduśiłá. Oczko [43].
[podusić czym: A tych ludzi ktorych było ná Kośćioł wiele vćiekło/ [...] poduśił dymem y ogniem StryjKron 371; StryjPocząt 224.]
b. [Przywalając, przyciskając od góry:
Szereg: »przywalić i poduszyć«: mur podkopány ná nich [Niemców] vpadł/ y bárzo wiele ludu z Krzyżackiego woyſká przywálił y poduſzył StryjKron 443.]
Formacje współrdzenne cf DUSIĆ.
Cf [PODUSZONY]
KW, AL