[zaloguj się]
[pdf]

PODZIAŁANY (2) part praet pass pf

o prawdopodobnie jasne (tak w podziałać); oba a jasne.

Fleksja
pl
N subst podziałan(e)
A subst podziałan(e)

pl N subst podziałan(e) (2). ◊ [A subst podziałan(e).]

Sł stp: podziałany, podziełany s.v. podziałać, podziełać, Cn, Linde brak.

1. [Wytworzony, wyprodukowany (o wielu) [z czego]: Potym wieże, które mury przewyższały, misternie z drzewa na kołach podziałane a strzelbą osadzone, pod miasto przytoczono StryjPocząt 470.]
2. Uczyniony, zrealizowany (o wielu) (2): Lecż cżyniący prawdę przychodzi k świátłu/ áby ſię obiáwiły iego ſpráwy/ iż w Bogu ſą podziáłáne [facta] BudNT Ioann 3/21.
a. Wyrządzony (1):
Wyrażenie: »szkody podziałane« (1): yſch [...] thi wſzithky ſkodi kthore wnaſſchey zyemy podzyalane abi wroczone bili LibLeg 11/165.

Synonimy: 1., 2. poczyniony, sprawiony; 2.a. wyrządzony.

Cf NIEPODZIAŁANY, PODZIAŁAĆ

LWil, MM