![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: (POGARNIONY) | Następne hasło: POGARSZAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POGARSZAĆ (5) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | pl | |
| 3 | pogårszå | pogårszają |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by pogårszåł |
praes 3 sg pogårszå (4). ◊ [3 pl pogårszają.] ◊ con 3 sg m by pogårszåł (1).
Sł stp, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI w. (ten sam przykład) błędnie: pogorszać s.v. pogorszyć.
Znaczenia
Czynić gorszym, doprowadzać do grzechu; scandalizare Vulg [kogo] (5): to yeſt nagorſchy kto nyetelko yſz ſam zly ale y ynſche pogarſcha PatKaz III 149; Czemu ręki álbo nogi ſobye nye vtnyeſz/ álbo oká nye wyłupiſz/ kyedy ćię pogarſſa? KromRozm I M2; A przetoż/ ieſliby pokarm pogarſſał brátá moiego/ nie będę mięſá iadł ná wieki/ ábym brátá ſwego nie zgorſſył. Leop 1.Cor 8/13, Matth 18/8; WujNT Mar 9/47; [GilPos 5, 99v].
Formacje współrdzenne cf GORSZYĆ.
Cf [POGARSZAJĄCY], POGARSZANIE
MZ