[zaloguj się]
[pdf]

ROZSTĘKAĆ SIĘ (1) vb pf

rozstękać się, [rostękać się].

sie, [się].

o oraz a jasne.

Fleksja
inf rozstękać się
praet
sg pl
3 m rozstękåł się m pers
f rostękała się m an
n rozstękało się subst rozstękały się

inf rozstękać się. ◊ [fut 3 sg rozstękå się. ◊ praet 3 sg m rozstękåł się. f rostękała się. n rozstękało się. ◊ 3 pl subst rozstękały się. ◊ part praet act rozstękåwszy się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).

Zacząć stękać, utyskiwać:
[Przen: Traditus ſum et non egrediebar: oculi mei languerunt prae inopia. Wydanem ieſt a niewychodziłem A ocży moie rozſtękały ſie dla niedoſtatkow. WróbŻołt 87/10 (Linde).
Szereg: »rozpłakać się, rostękać się«: Rozpłakáłá ſię/ roztękáłá [!] ſię ziemiá [Destructa est, desolata est terra]/ zelżon Lewanon (y) wyrąban BudBib Is 33/9 (Linde).]
a. Rozchorować się: Niektórzy dwu woźnych do wiziiéy vpraſzáią ſobie dla przygody. Bo mógłby ſie rozſtękáć ieden, álbo od ſwégo páná bydź odeſłány SarnStat 1285; [PostępekPrCzart 70v; Rozstękał się Stachnik, kazał doktor z nim na rekreacją wyjechać GębMemor 158, 202; Potym Poſłowie Xiężny Bruńświckiey byli ſłuchani/ bo ácż ſámá poiecháłá/ ále ſie rozſtękawſzy wroćiłá/ y potym prędko vmárłá. BielKron 1597 692 (Linde)].

[rozstękać się na co: kilká ſię ich ná febrę rozſtękáło. BusLic 28v.]

Synonimy: a. rozboleć, rozboleć się, rozchorować się, rozchorzeć się, rozniemoc się, zachorzeć.

Formacje współrdzenne cf STĘKAĆ.

Cf ROSTĘKANIE

MN