[zaloguj się]
[pdf]

POKALENIE (3) sb n

o oraz pierwsze e jasne, a pochylone; końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N pokåleni(e)
G pokåleniå

sg [N pokåleni(e).] ◊ G pokåleniå (3).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Zhańbienie, zbezczeszczenie (3): aby mogli krom pokáleniá pożywatz przaſnego chleba/ ij też wielkonotznégo baranka OpecŻyw 117v; PatKaz III 126v; [Cervus Inst Gv].

[pokalenie czego: od ząndz svyetskych pokalyenya oczisczone [serca] [...] w twoyą własną naturą prziczyągasz ModlKobiet 6.]

[Wyrażenie: »pokalenie cielesne«: Wielecz thich iest ktore hanba odstrasza od pokalyenya czyelesnego. ModlKobiet 23.]
Szereg: »zakażenie albo pokalenie« (1): ſami ſą nyewolnicy zákáżenya álbo pokalenya. KromRozm I D3.

Synonimy cf POKALANIE.

Cf NIEPOKALENIE, POKALIĆ

MZ