[zaloguj się]

POKALIĆ (3) vb pf

Fleksja

inf pokalić (3).

stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Splamić grzechem, zhańbić; coinquinare, communicare Vulg [kogo] (3): nie rozumiećieſz iż wſzytko co zewnątrz wchodźi w człowieká/ nie może go pokálić? WujNT Mar 7/18, Mar 7/15, s. 151.

Synonim: oszpecić.

Formacje współrdzenne cf KALAĆ.

Cf POKALENIE, POKALONY

MZ