[zaloguj się]
[pdf]

POKŁAŚĆ SIĘ (4) vb pf

sie (3), się (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w pokładać); w formach osobowych a jasne.

Fleksja
praet
pl
3 m pers pokładli się
imperativus
pl
2 pokładźcie się

fut 3 pl pokładą się (2). ◊ praet 3 pl m pers pokładli się (2). ◊ [imp 2 pl pokładźcie się.]

Sł stp brak, Cn s.v. pierwospy, Linde brak.

Położyć się (o wielu) (4):
1. Położyć się; ułożyć się do snu, odpoczynku (3): Abowiem y my co po tym ſwiecie do tego kryſu obiecánego wędruyemy/ ieſtechmy podobni ku onym co w drogę idą/ y potkáią gdzie iákie piękne drzewo s ſzyrokim liſciem/ á cień roſkoſzny pod nim/ to ſię tu pokłádą/ to ſie tu rozzuwáią/ tho ſie ocieráią/ drugim ſie przeſpáć chce. RejZwierc 170; Więc/ kiedy ludźie śiędą do obiádu/ [złodziej] cżeka: Abo gdy ſię pokłádą. Tám zamek odemknie [...] Tám łupi zamki/ pługi/ y wozowe kołá KlonWor 34; [HistFort F4v].
Zwrot: »spać się pokłaść« (1): po oney krotofili ſpáć ſie pokłádli. RejZwierc 169.
2. Rozłożyć, rozbić obóz [gdzie] (1): Ieſſcże po wtore przyłożyli Filiſtynowie myſli/ y przyćiągnęli á pokłádli ſie w padole Ráffaim [diffusi sunt in valle Raphaim]. Leop 2.Reg 5/22.

Synonim: 1., 2. położyć się; 2. rozłożyć się.

Formacje współrdzenne cf KŁAŚĆ.

EBo, IKar