[zaloguj się]
[pdf]

POKRZEPCZYĆ (3) vb pf

Fleksja

inf pokrzepczyć (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dodać komuś otuchy, śmiałości, umocnić w czymś (3): Animos erigere, Pokrzepczić/ Smiałośći á ſercá dodać. Mącz 350c.

pokrzepczyć kogo (1): Arigere aliquem seu alicuius animum, Pokrzepczić kogo/ Dodáć mu dobrey otuchy Mącz 350a.

Zwrot: »pokrzepczyć nadzieje (G)« (1): Erigere ad spem, Pokrzepczić cziyey nádzieye. Mącz 407c.

Synonimy: pocieszyć, posilić, potuszyć, umocnić.

Formacje współrdzenne cf KRZEPIĆ.

Cf POKRZEPCZENIE, POKRZEPCZONY

LWil